5607 sayılı Kanuna muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2018/4475 Esas 2021/1862 Karar Sayılı İlamı

7. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/4475
Karar No: 2021/1862
Karar Tarihi: 10.02.2021

5607 sayılı Kanuna muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2018/4475 Esas 2021/1862 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir karar temyiz edilmiş. Temyiz incelemesi sonucunda, sanık lehine olan 7242 sayılı yasaya eklenen düzenlemelerin ve etkin pişmanlık uygulamasının mümkün hale gelmesi nedeniyle yerel mahkemenin yasal koşulları belirlemesi gerektiği belirtiliyor. Bunun yanı sıra, takdiri indirim ve adli para cezası hesaplamasında yanlış madde referansı kullanılması, 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptal edilmesi nedeniyle yeniden değerlendirilmesi gerektiği, kaçak eşyanın müsaderesi ve tasfiyesine hükmedilmesi gerektiği ve davaya katılma hakkı bulunmayan kurumların katılan olarak gösterilmesi nedenlerinden dolayı kararın bozulması gerektiği sonucuna varılmıştır.
Kanun Maddeleri:
- 5607 sayılı Kaçakçılıkla Mücadele Kanunu'nun 3/22. maddesi (Eşyanın değerinin hafif ve pek hafif olması durumlarında verilecek cezaların indirimi)
- 5607 sayılı Kaçakçılıkla Mücadele Kanunu'nun 5/2. maddesi (Etkin pişmanlık uygulaması)
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 7. maddesi (Hukuki kabullerin zaman bakımından geriye etkisi)
- 7242 sayılı Yasa'nın 63. maddesi (Etkin pişmanlık uygulaması)
- 5607 sayılı Kaçakçılıkla Mücadele Kanunu geçici 12. maddenin 2. fıkrası (Takdiri indirim uygulaması)
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 62. maddesi (Takdiri indirim uygulaması)
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi (Kaçakçılığa aracılık etme suçu)
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 50/1. maddesi (Hapis cezasının adli para cezasına

7. Ceza Dairesi 2018/4475 E. , 2021/1862 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5607 sayılı Kanuna muhalefet

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
Hükümden sonra 15.04.2020 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Yasanın 61. maddesi ile 5607 sayılı Yasanın 3/22. maddesine eklenen "Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir." şeklindeki düzenlemenin sanık lehine hükümler içermesi, yine aynı Yasanın 62. maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği anlaşılmakla, 5237 sayılı TCK"nun 7. maddesi ve 7242 sayılı Yasanın 63. maddesi ile 5607 sayılı Yasaya eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası gözetilerek ilgili hükümlerin yasal koşullarının oluşup oluşmadığının saptanması ve sonucuna göre uygulama yapma görevinin de yerel mahkemeye ait bulunması zorunluluğu,
Kabule göre;
1. Sanık hakkında takdiri indirim uygulama maddesinin 5237 sayılı TCK"nun 62/1. maddesi yerine TCK"nun 62. maddesinin yazılması suretiyle CMK"nun 232/6. maddesine aykırı davranılması,
2. Sanık hakkında verilen gün adli para cezasının bir gün karşılığı 20,00-TL üzerinden hesaplanması sırasında uygulama maddesinin TCK"nun 52/2. maddesi yerine, aynı Yasanın 50/1. maddesi olarak gösterilmesi suretiyle CMK"nun 232/6. maddesine aykırı davranılması,
3. 24.11.2015 tarihli 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile 5237 sayılı TCK"nun 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptal edilmesi nedeniyle, anılan maddenin yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
4. Dava konusu kaçak eşyanın 5607 sayılı Yasanın 13/1. maddesi yollamasıyla TCK 54/4. maddesi uyarınca müsaderesi ile birlikte ayrıca tasfiyesine de hükmedilmesi,
5. Davaya katılma hakkı bulunmayan TAPDK da karar başlığında katılan olarak gösterilmiş olup, Gümrük İdaresi de katılan sıfatı aldığı halde hangi kurum lehine takdir edildiği anlaşılamayacak şekilde katılanlar lehine vekalet ücretine hükmedilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 10/02/2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.