MAHKEMESİ :İcra Hukuk Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : İtirazın Kaldırılması Ve Tahliye

Taraflar arasında görülen ve yukarıda açıklanan davada yapılan yargılama sonunda Mahkemece, davanın reddine karar verilmiş olup hükmün davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, Dairece dosya incelendi, gereği düşünüldü.


.K.. A R A R

Davacı alacaklı 01.03.2014 başlangıç tarihli yazılı kira akdine dayanarak 13.01.2016 tarihinde haciz ve tahliye talepli olarak başlattığı icra takibi ile aylık 750,00 TL’den 2015 yılı Ağustos ayından 2016 yılı Ocak ayına kadarki kira alacağı 4.500,00 TL ile aylık 145,00 TL’den 2013 yılı Mart ayından 2016 yılı Aralık ayına kadarki aidat alacağı 4.930,00 TL’den toplam 9.430,00 TL’nin tahsilini talep etmiş, ödeme emri davalı borçluya 13.02.2016 tarihinde tebliğ edilmiştir. Davalı borçlu 18.02.2016 tarihli itiraz dilekçesinde, alacaklıya takip talebinde belirtildiği gibi bir borcunun bulunmadığını, 2015 Eylül ayına kadarki kira bedellerini alacaklının İş Bankası hesabına yatırdığını, daha sonraki kısımları elden ödediğini, nitekim alacaklının çok vergi ödediğini belirterek kirayı elden almak istediğini söylediğini, bu nedenle elden ödediğini, ayrıca aidat parasının da kira parasının içinde yer almakta olduğunu, ev sahibi ile anlaşmalarının bu şekilde olduğunu, alacaklı olarak görünen kişiye herhangi bir borcunun bulunmadığını bildirerek takibe ve borca itiraz etmiştir. Ödeme emrine davalı borçlu tarafından itiraz edilmesi üzerine, davacı alacaklı İcra Mahkemesine başvurarak itirazın kaldırılması ve tahliye isteminde bulunmuştur.
Mahkemece verilen ilk kararında, kira sözleşmesi incelendiğinde aylık 650 TL kira kararlaştırıldığı ve hususi şartlar kısmında 7. maddesinde aidat borcunun da kararlaştırıldığı, 31/12/2014 - 30/04/2016 tarihleri arasında ödenmeyen aidat borcunu gösterir 15/03/2016 tarihli ödenmeyen taksitler listesi birlikte değerlendirildiğinde, davalının aidat borcunu ödemediği, İİK’nin 269/c maddesi uyarınca ödediğine ilişkin dosyaya belge sunmadığı anlaşılmakla, davanın kabulü ile davalının itirazın kaldırılmasına, davalının taşınmazdan tahliye edildiği davacı vekilinin beyanından anlaşılmakla tahliye yönünden karar verilmesine yer olmadığına karar verilmiştir.
Dava, kira alacağının tahsili için başlatılan takibe itirazın kaldırılması ve tahliye istemlerine ilişkindir.
Mahkemece davanın itirazın kaldırılması istemi yönünden kabulü ile tahliye yönünden karar verilmesine yer olmadığına dair verilen ilk kararın davalı tarafça temyizi üzerine Dairemizin 24.01.2018 tarihli ve 2017/4558 E., 2018/1320 .... sayılı ilamı ile; “1-Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, temyiz olunan kararda yazılı gerekçelere göre alacağa yönelik aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine, 2-Davalının aidat ve bir kısım alacağa yönelik temyiz itirazlarına gelince; ...Taraflar arasında uyuşmazlık bulunmayan 01/03/2013 başlangıç tarihli ve bir yıl süreli yazılı kira sözleşmesine göre apartmana ya da siteye ait tüm giderlerin kiracıya ait olacağı kararlaştırılmıştır. Buna göre aidat bedellerinden kiracı sorumludur. Ancak, kiraya veren apartman yönetimine kendi ödediği aidat bedelleri için kiracıya rücu edebilir. Dosya içerisinde ise aidat bedellerinin kiraya veren tarafından ödendiğine dair herhangi bir belgeye rastlanmamıştır. Mahkemece, davacı alacaklıya aidatı ödediğine dair varsa belgesinin sorularak sonucuna göre aidat alacağı yönünden karar verilmesi gerekir. Öte yandan, davalı borca itirazında 2015 yılı Eylül ayına kadar olan kira bedellerinin banka aracılığıyla ödendiğini savunduğuna ve takip ile 2015 yılı Ağustos ve Eylül ayı kira alacağının talep edilmiş olunmasına göre mahkemece belirtilen banka hesap hareketleri getirtilip üzerinde durularak sonucuna göre kira alacağı yönünden karar verilmesi gerekirken eksik inceleme ile yazılı şekilde itirazın tümden kaldırılmasına karar verilmesi doğru değildir.” gerekçesiyle hükmün bozulmasına karar verilmiştir.
Mahkemece bozmaya uyulmak suretiyle yapılan yargılama sonunda; davacı tarafından davalı borçlu aleyhine kira alacağına ilişkin ilâmsız takip yapıldığı, ödeme emrinin davalı borçluya 12/02/2016 tarihinde tebliğ edildiği, borçlunun 18/02/2016 tarihinde borca itiraz ettiği, davacı tarafça dosyaya sunulan ödeme belgelerinin takipten sonra yapılan ödemelere ait olduğu, takip öncesine ait ödeme iddiasının ispatlanamadığı, davacının davasında haklı olmadığı anlaşılmakla davanın reddine karar verilmiş, karar davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1.Dosya kapsamına, toplanan delillere, hükmün dayandığı gerekçelere göre temyiz eden davacı tarafın aidat alacağına yönelik temyiz itirazları ile aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazları yerinde değildir.
2.Davacı vekilinin kira alacağa yönelik temyiz itirazlarına gelince;
İİK’nin 269/2 maddesinde, "ödeme emrinin tebliği üzerine borçlu yedi gün içinde itiraz sebeplerini 62.madde hükümleri dâhilinde icra dairesine bildirmeye mecburdur. Borçlu itirazında kira akdini ve varsa buna ait mukavelenamedeki imzasını açık ve kesin olarak reddetmez ise akdi kabul etmiş sayılır" hükmüne yer verilmiştir. Olayımızda; borçlu kiracı 18.02.2016 tarihli itiraz dilekçesinde davacı alacaklı ile aralarındaki kira ilişkisine ve aylık kira miktarına itiraz etmediği gibi dayanak kira sözleşmesindeki imzasını da açıkça inkar etmemiştir. Davalı borçlu takibe itirazında açıkça ve ayrıca sözleşmeye ve kira miktarına karşı çıkmadığına göre İİK’nin 269/2 maddesi gereğince kira ilişkisi ile kira miktarı kesinleşmiştir. Bu durumda borca itiraz eden davalının kira bedelinin ödendiğini veya sair bir sebeple istenemeyeceğini İİK"nin 269/c maddesindeki belgelerle ispat etmesi gerekir. Davalı borçlu İİK"nin 269/c maddesinde belirtilen makbuz ve belgelerden biri ile itiraz ettiği 2015 yılı Ağustos ayından 2016 yılı Ocak ayına kadarki 6 aylık kira bedellerini ödediğini kanıtlayamadığına göre, mahkemece kira alacağı yönünden davanın kabulüne karar verilmesi gerekirken, yazılı gerekçe ile davanın tümden reddine karar verilmesi doğru değildir.
SONUÇ; Yukarıda 1 nolu bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin aidat alacağına yönelik temyiz itirazlarının REDDİNE, 2 nolu bentte yazılı nedenle davacı vekilinin kira alacağa ilişkin temyiz itirazlarının kabulü ile 6100 sayılı HMK.ya 6217 Sayılı Kanunla eklenen Geçici 3.madde hükmü gözetilerek HUMK.un 428 ve İİK.nin 366.maddesi uyarınca kararın kira alacağına hasren BOZULMASINA, taraflarca İİK"nin 366/3. maddesi gereğince Yargıtay Daire ilamının tebliğinden itibaren ilama karşı 10 gün içinde karar düzeltme isteğinde bulunulabileceğine, peşin harcın istek halinde temyiz edene iadesine, 14/02/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.