Banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2013/9363 Esas 2014/8281 Karar Sayılı İlamı

8. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/9363
Karar No: 2014/8281
Karar Tarihi: 01.04.2014

Banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2013/9363 Esas 2014/8281 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Manavgat 1. Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davada, pantolon cebinden kredi kartını alan sanık hakkında suç kastının bulunmadığına yönelik sair temyiz itirazları reddedilmiştir. Ancak, sanığın mağdurun zararını ödediğine ilişkin savunması dikkate alındıktan sonra tayin olunan cezadan 5237 sayılı TCK.nun 245/5. maddesi delaletiyle aynı Yasanın 168. maddesinin uygulanması hususunun değerlendirilmesi gerektiği belirtilmiştir. Ayrıca, TCK'nun 53. maddesi gereğince sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet hakkı ile vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverilmeye, altsoyu dışında kalanlarla ilgili hak ve yetkilerden ise cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiği belirtilmiş ancak yazılı şekilde hiçbir ayrım yapılmaksızın koşullu salıvermeye kadar hak yoksunluğuna hükmedilmesi Yasa'ya aykırı bulunmuştur. Bu sebeplerden hüküm bozulmuştur. Kanun maddeleri olarak 5237 sayılı TCK'nun 245/5. maddesi ve aynı Yasanın 168. maddesi, TCK'nun 53. maddesi ve 1. fıkranın (c) bendi ve Yasa'nın 5320 sayılı Yasa'nın 8/1. maddesi uyarınca uyg

8. Ceza Dairesi 2013/9363 E. , 2014/8281 K.

"İçtihat Metni"

Tebliğname No : 11 - 2011/299487
MAHKEMESİ : Manavgat 1. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 12/05/2011
NUMARASI : 2010/542 (E) ve 2011/353 (K)
SUÇ : Banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması

Gereği görüşülüp düşünüldü:

Mağdurun pantolon cebinden kredi kartını alan sanık hakkında mahallinde gereğinin takdir ve ifası mümkün görülmüştür.

Yapılan yargılamaya, dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde gösterilen ve değerlendirilen delillere, oluşa ve mahkemenin soruşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, suçun oluşumuna ve niteliğine uygun kabul ve uygulamasına, hukuka uygun, yasal ve yeterli olarak açıklanan gerekçeye göre sanığın, suç kastının bulunmadığına yönelik yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak:

1- Sanığın mağdurun zararını ödediğine ilişkin savunması dikkate alınarak bu husus araştırıldıktan sonra tayin olunan cezadan 5237 sayılı TCK.nun 245/5. maddesi delaletiyle aynı Yasanın 168. maddesinin uygulanması hususunun değerlendirilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,

2- TCK.nun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca, 1. fıkranın (c) bendinde yazılı sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet hakkı ile vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverilmeye, altsoyu dışında kalanlarla ilgili hak ve yetkilerden ise cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde hiçbir ayrım yapılmaksızın koşullu salıvermeye kadar hak yoksunluğuna hükmolunması,

Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 321. maddesi gereğince (BOZULMA- SINA), 01.04.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.