Esas No: 2021/14420
Karar No: 2022/10137
Karar Tarihi: 29.06.2022
Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2021/14420 Esas 2022/10137 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık, nitelikli hırsızlık suçundan mahkum edilmiştir. Ancak, mahkemenin kararında yazım hatası düzeltilebilir olarak görülmüştür. Temyiz incelemesi sonrasında, hükümde ise noksan ceza tayini yapıldığı ve suça konu malların sahibi olarak kabul edilerek, kanun maddelerinin doğru şekilde uygulanmadığı belirlenmiştir. Bu nedenle, karar bozulmuştur. Kanun maddeleri olarak; 5237 sayılı TCK'nın 53. ve 143. maddeleri ile 290/2. maddeleri gösterilmiştir.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Nitelikli hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet
Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih, 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı iptal kararı ve 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanunun 10. maddesiyle 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişikliğin infaz aşamasında gözetilmesi olanaklı görülerek yapılan incelemede;
Gerekçeli karar başlığında suç tarihinin 2013 yılı Nisan ayı içerisi yerine 2013 olarak yazılması mahallince düzeltilebilir yazım hatası olarak görülmüştür.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri de yerinde görülmemiştir.
Ancak;
I)Oluş ve dosya kapsamından sanığın hırsızlık suçunu 22.00-05.00 saatleri arasında gece vakti işlediğinin anlaşılması karşısında, sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nın 143.maddesi gereği artırım yapılması gerektiği gözetilmeyerek noksan ceza tayini,
II)Sanığın taşeronu olduğu Çelikler firmasının Çaltı Köyünde bulunan mülkiyeti kendisine ait olan ve haciz edilerek köy muhtarı tanık ...’a yediemin olarak bırakılan inşaat kalıplarını aracına yükleyerek alıp götürdüğü olayda; dosya kapsamında dinlenen tanık beyanları doğrultusunda, 10.01.2013 tarihli haciz tutanağında haciz edildiği belirtilen hurda demirlerinin de sanık tarafından alındığına dair, her türlü şüpheden uzak, kesin ve inandırıcı delil bulunmadığı gözetilerek, sanığın suça konu malların sahibi olduğu kabul edilerek hakkında 5237 sayılı TCK’nın 290/2. maddesinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’in temyiz istemi bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 1412 sayılı CMUK'un 326/son maddesi uyarınca ceza miktarı yönünden sanığın kazanılmış hakkının korunmasına, 29.06.2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.
