Banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2013/9362 Esas 2014/8280 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
8. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/9362
Karar No: 2014/8280
Karar Tarihi: 01.04.2014

Banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2013/9362 Esas 2014/8280 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davalarda sanığın banka veya kredi kartlarının kötüye kullanması suçu işlediği sabit görülmüş ve hükümlülük kararı verilmiştir. TCK'nun 245/1. maddesi ve fıkrası gereği hapis cezası yanında adli para cezasına da hüküm verilmemiştir. Sanığın yerinde görülmeyen sair temyiz itirazları reddedilmiştir. Ancak TCK'nun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca, sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet hakkı ile vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverilmeye, altsoyu dışında kalanlarla ilgili hak ve yetkilerden ise cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılması gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde hiçbir ayrım yapılmaksızın koşullu salıvermeye kadar hak yoksunluğuna hükmedilmiştir. Bu hususun, düzeltilmesi mümkün olduğu belirtilmiştir. Kararda TCK'nun 245/1. maddesi ve fıkrası yanı sıra, TCK'nun 53/1-3 maddelerine ve fıkralarına da yer verilmiştir.
8. Ceza Dairesi         2013/9362 E.  ,  2014/8280 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
    SUÇ : Banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması
    HÜKÜM : Hükümlülük

    Gereği görüşülüp düşünüldü:
    TCK.nun 245/1. madde ve fıkrası uyarınca hapis cezası yanında adli para cezasına da hükmolunmaması karşı temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
    Yapılan yargılamaya, dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde gösterilen ve değerlendirilen delillere, oluşa ve mahkemenin soruşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, suçun oluşumuna ve niteliğine uygun kabul ve uygulamasına, hukuka uygun, yasal ve yeterli olarak açıklanan gerekçeye göre sanığın, suçun sabit olmadığına yönelik yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak:
    TCK.nun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca, 1. fıkranın (c) bendinde yazılı sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet hakkı ile vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverilmeye, altsoyu dışında kalanlarla ilgili hak ve yetkilerden ise cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde hiçbir ayrım yapılmaksızın koşullu salıvermeye kadar hak yoksunluğuna hükmolunması,
    Yasaya aykırı ise de, yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 322. maddesi gereğince düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükümden 5237 sayılı TCK.nun 53. maddesinin uygulamasına ilişkin kısmın çıkartılarak yerine ""Sanığın, 5237 sayılı TCK.nun 53/1-3 madde ve fıkraları uyarınca, (c) bendinde sayılan kendi altsoyu üzerindeki velayet hakkı, vesayet ve kayyımlığa ait haklardan koşullu salıverilmeye kadar, madde ve bendlerde sayılan diğer haklardan ise hükmolunan hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına"" yazılmak suretiyle hükmün (DÜZELTİLEREK ONANMASINA), 01.04.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.








    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.