MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü;
1) Sanığın eylemini 5237 sayılı TCK"nin 6/1-f.4 maddesine göre silahtan sayılan minibüs ile katılana çarparak gerçekleştirdiği tüm dosya kapsamından anlaşılması karşısında sanığın cezasında 5237 sayılı TCK"nin 86/3-e maddesine göre arttırım yapılmayarak eksik ceza tayin edilmesi,
2) Sanığın beyanına ve dosya arasında bulunan sanığa ait olay tarihli doktor raporuna göre; sanık ve katılan arasında maç izlerken tartışma çıktığı ve katılanın sanığa vurarak dudağının patlamasına neden olduğu, sanığında bunun üzerine hırsını alamayıp kullandığı minibüsü sanığın üzerine sürdüğü olayda, "sanık müdahilin kendisini darp ettiğini ve o nedenle hırsını alamayıp arabasını üzerine sürdüğünü savunmuş ise de, dosyada sanığın darp ve cebir raporunun bulunmadığı gibi, tanığında dudağını patlatacak şekilde bir anlatımının bulunmadığı" şeklinde yerinde olmayan gerekçe ile sanık hakkında TCK 29. maddesinde düzenlenen haksız tahrik hükümlerinin uygulanmamasına karar verilerek yazılı şekilde hüküm kurulması,
3) Anayasa Mahkemesi"nin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas-2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı hükümlerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu nedenlerle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca isteme uygun olarak BOZULMASINA, ceza miktarı açısından CMUK"un 326/son maddesi gereğince sanığın kazanılmış hakkının dikkate alınmasına, 07.11.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.