Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2013/17283 Esas 2014/12306 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı ... vekili Avukat ... tarafından, davalılar ... vd. aleyhine 17/02/2011 gününde verilen dilekçe ile rücuen tazminat (2330 sayılı kanun nedeniyle) istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 09/05/2013 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.
2-Davacının öteki temyiz itirazına gelince;
Dava, rücuan tazminatın ödetilmesi istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiş, hüküm; davacı tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı, davalının darp etmesi sonucu yaralanan polis memurlarına, nakdi tazminat komisyonu kararı ile ödenen tazminatların, olay tarihinden itibaren hesaplanacak yasal faizi ile birlikte davalılardan rücuan tahsilini talep etmiştir.
Davalılar, davanın reddini savunmuşlardır.
Mahkemece yapılan yargılama sonucunda; davacının ödenen tazminatı kusurları nedeniyle davalılara rücu etme hakkı bulunduğu, benimsenen bilirkişi raporuna göre hesaplanan tazminatın haksız eylem tarihinden itibaren değil temerrüt tarihinden itibaren talep edilebileceği belirtilerek, aksi bir delil sunulmadığı için dava tarihi temerrüt tarihi kabul edilerek hesaplanan tazminata dava tarihinden itibaren faiz yürütülmesine karar verilmiştir.
Dosya kapsamından, polis memurları .... ve .... "e 25/06/2010 tarihli banka dekontlarına göre ödeme yapıldığı anlaşılmaktadır. Rucüan tazminat davalarında, ödeme tarihinden itibaren faiz talep edilebileceği gözönüne alındığında, faizin 25/06/2010 tarihinden itibaren başlatılması gerekirken, dava tarihinden itibaren yasal faize hükmedilmesi doğru değil ise de; bu yanılgının giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden kararın HUMK’nun 438./son maddesi uyarınca düzeltilerek onanması uygun görülmüştür.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda (2) no"lu bentte gösterilen nedenlerle, hüküm fıkrasının 1. bendindeki "....dava tarihi olan 17/02/2011" şeklindeki söz ve sayı dizisinin silinerek yerine, "...ödeme tarihi olan 25/06/2010 " şeklindeki söz ve sayı dizisinin eklenmesine, davacının diğer temyiz itirazlarının (1) no"lu bentte gösterilen nedenlerle reddi ile kararın bu şekilde düzeltilerek ONANMASINA 25/09/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.