Kredi kartının sahte olarak üretilmesi - İddianamedeki sevk ve mahkemenin kabulü - Özel belgede sahtecilik - Yargıtay 21. Ceza Dairesi 2015/5145 Esas 2016/2229 Karar Sayılı İlamı

21. Ceza Dairesi         2015/5145 E.  ,  2016/2229 K.
"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kredi kartının sahte olarak üretilmesi(İddianamedeki sevk ve mahkemenin kabulü: Özel belgede sahtecilik)
HÜKÜM : Mahkumiyet

1- 5464 sayılı Banka Kartları ve Kredi Kartları Kanununun 37/2. maddesinde yer alan "kredi kartı veya üye işyeri sözleşmesinde veya eki belgelerde sahtecilik yapanlar veya sözleşme imzalamak amacıyla sahte belge ibraz edenler" şeklindeki düzenlemenin sözleşmenin imzalanmasını da kapsayacak aşamaya kadar uygulanabileceği, kredi kartı sözleşmesinin düzenlenmesinden sonra kartın üretilmesi halinde 5237 sayılı TCK"nun 245/2, sahte üretilen bu kartın kullanılarak menfaat temin edilmesi halinde ise ayrıca 245/3. maddesine temas eden suçu oluşturacağı, somut olayda ise; sanığın, ... Bankası ve ....Bankasına babası ... adına müracaat edip onun adına düzenlenen kredi kartı sözleşmesi ve bankacılık hizmet sözleşmesini imzalayarak almış olduğu kredi kartlarını kullanması karşısında; sanığın kredi kartı başvurusu sırasında imzaladığı belgelerin TCK"nun 207. maddesi kapsamında olmayıp Banka ve Kredi Kartları Kanunu"nun 37/2. maddesine uygun olduğu, sözleşme sonrasında kredi kartlarının basılıp sanığa teslim edilmiş olması ve kartların kullanılması sebebiyle eylemlerin bir bütün halinde TCK"nun 245/2-3. maddeleri kapsamında değerlendirilmesi gerektiği, ancak bu suçlar nedeniyle sanık hakkında yürütülen soruşturma neticesinde şahsi cezasızlık sebebiyle kovuşturmaya yer olmadığına dair karar verildiği gözetilmeden, suç vasfında yanılgı ve eylem de bölünmek suretiyle özel belgede sahtecilik suçundan ayrıca mahkumiyet kararları verilmesi yasaya aykırı,
2- Kabule göre de;
T.C. Anayasa Mahkemesi"nin, TCK’nın 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 esas ve 2015/85 karar sayılı iptal kararının 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazetede yayımlanmış olmasından kaynaklanan zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebeplerden 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 09.03.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.