15. Ceza Dairesi Esas No: 2019/10493 Karar No: 2019/15613 Karar Tarihi: 25.12.2019
Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2019/10493 Esas 2019/15613 Karar Sayılı İlamı
15. Ceza Dairesi 2019/10493 E. , 2019/15613 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma HÜKÜM : TCK’nın 155/2, 43/1, 62, 52, 53, 51 maddeleri uyarınca mahkumiyet
Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü: Sanığın serbest muhasebeci olduğu ve katılanların muhasebe işleriyle ilgilendiği, katılanların, gayrimenkullerinin kira gelirlerinden doğan vergileri ödemesi için sanığa elden para vermelerine rağmen vergi dairesinden yaptıkları kontrolde sanığın vergi ödemelerini yapmadığı, katılanlara da iade etmediği, bu şekilde üzerine atılı hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçunu işlediğinin iddia edildiği somut olayda; Serbest muhasebecilerin, 3568 sayılı Serbest Muhasebeci ve Mali Müşavirlik Kanunu"nun 2/A maddesinde belirtilen görevleri arasında “vergi ve prim borcunu yatırmak” gibi bir görevlerinin olmadığı, ayrıca Türkiye Serbest Muhasebeciler Mali Müşavirler ve Yeminli Mali Müşavirler Odaları Birliğinin Mecburi Meslek Kararları"na ilişkin 26/01/1996 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanan 1996/1 sayılı genelgesinin 1. maddesinde yer alan "meslek mensupları, müşteri adına üçüncü kişilere ödeme yapmak üzere her ne isim altında olursa olsun mali değerler alamazlar" şeklindeki hükmü de dikkate alınmak suretiyle; sanığın, katılanların gayrimenkullerinin kira gelirlerinden kaynaklanan vergilerini ödemek üzere aldığı paraları ilgili kuruma yatırmayarak özel işlerinde kullandığının anlaşılması karşısında, eylemin, 6763 sayılı yasa ile uzlaşma kapsamına alınan 5237 sayılı TCK"nın 155/1 maddesinde düzenlenen “güveni kötüye kullanma” suçunu oluşturacağı gözetilmeden, yazılı şekilde hüküm verilmesi, Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8/1 maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca sair hususlar incelenmeksizin BOZULMASINA, 25/12/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.