MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Sanığın mahkumiyetine dair

Mahalli mahkemece bozma üzerine verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü.
Yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1) Adli sicil kaydından tekerrüre esas mahkumiyet hükmü bulunduğu anlaşılan sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nin 58/3. maddesi gözetilerek TCK’nin 86/2. maddesindeki seçimlik cezalardan zorunlu olarak hapis cezası tercih edilmesinden sonra, bu cezanın TCK"nin 50/2. maddesi uyarınca yeniden adli para cezasına çevrilemeyeceğinin gözetilmemesi,
2) Sonuç cezanın adli para cezası olduğu, para cezalarında TCK"nin 53/1. maddesinde belirtilen hak yoksunluğunun uygulanamayacağı, buna rağmen hükmün “Delillerin Değerlendirilmesi ve Gerekçe” bölümünün son kısmında, “sanık hakkında hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olarak TCK’nin 53. maddesi uyarınca hak mahrumiyetine karar verildiğinin” belirtilmesi suretiyle, hüküm ile gerekçe arasında çelişki oluşturulması,
3) 5237 sayılı TCK"nin 52/4. maddesi uygulamasında taksit aralığının gösterilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerle, 6723 sayılı Yasanın 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA, sanığın CMUK"un 326/son maddesi uyarınca kazanılmış hakkının saklı tutulmasına, 07.11.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.