Resmi belgede sahtecilik - nitelikli dolandırıcılık - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2012/23328 Esas 2014/11517 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2012/23328
Karar No: 2014/11517
Karar Tarihi: 11.06.2014

Resmi belgede sahtecilik - nitelikli dolandırıcılık - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2012/23328 Esas 2014/11517 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, \"Resmi belgede sahtecilik\" suçundan sanığın mahkumiyetine karar vermiştir. Temyiz itirazları incelendiğinde, suçun sübutu kabul edilmiş ve cezayı azaltıcı veya arttırıcı bir sebep bulunmamıştır. Ayrıca, \"Nitelikli dolandırıcılık\" suçundan kaynaklı mahkumiyet hükmü de verilmiştir. Ancak bu suç için mevcut zaman aşımı nedeniyle karar bozulmuştur. Sanığın suç işleme tarihinden bu yana zamanaşımı gerçekleşmiştir. Bu nedenle, sanığın itirazları yerinde görülmüş ve kamu davası düşürülmüştür. Kanun maddeleri olarak da 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 7, 765 ve 5237 sayılı Yasa hükümleri, 5252 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanunun 9. maddeleri, 765 sayılı TCK'nın 102/4 ve 104/2. maddeleri ve 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 223/8. maddeleri yer almaktadır.

11. Ceza Dairesi 2012/23328 E. , 2014/11517 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik, nitelikli dolandırıcılık
HÜKÜM : Mahkumiyet

I- "Resmi belgede sahtecilik" suçundan kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Toplanan deliller karar yerinde incelenip yüklenen suçun sübutu kabul, soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun şekilde vasfı tayin edilmiş, cezayı azaltıcı ve ya arttırıcı bir sebebin bulunmadığı takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, 01.06.2005 tarihinde yürürlüğe giren 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 7 ve 5349 sayılı Kanunla değişik 5252 sayılı Türk Ceza Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanunun 9. maddeleri uyarınca mahkemece 765 ve 5237 sayılı Yasa hükümleri olaya uygulanarak ortaya çıkan sonuçların denetime imkan verecek şekilde gösterilip birbiriyle karşılaştırılması suretiyle lehe yasa belirlenerek sonucuna göre karar verilmiş ve incelenen dosyaya göre verilen hükümde bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA,
II- "Nitelikli dolandırıcılık" suçundan kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;
5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 7 ve 5252 sayılı Türk Ceza Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanunun 9. maddeleri hükmü karşısında; sanığa yüklenen “nitelikli dolandırıcılık” suçunun yasada gerektirdiği cezasının türü ve üst sınırı itibariyle tabi olduğu, suç tarihinde yürürlükte bulunan ve lehe olan 765 sayılı TCK’nun 102/4 ve 104/2. maddelerinde öngörülen dava zamanaşımının, suçun işlendiği tarihten, temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği anlaşılmış ve sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, sair yönleri incelenmeyen hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususta aynı Yasanın 322. maddesinde öngörülen yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan sanık hakkındaki kamu davasının gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle 765 sayılı TCK’nun 102/4, 104/2 ve 5271 sayılı CMK’nun 223/8. maddeleri uyarınca DÜŞÜRÜLMESİNE, 11.06.2014 gününde oybirliği ile karar verildi.