Yargıtay 6. Hukuk Dairesi 2015/1690 Esas 2015/2525 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : İstanbul Anadolu 6. Sulh Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 16/10/2014
NUMARASI : 2013/398-2014/655

Mahalli mahkemesinden verilmiş bulunan yukarıda tarih ve numarası yazılı kira bedelinin tespiti davasına dair karar, davacılar tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla, dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü.
Dava, kira bedelinin tespiti istemine ilişkindir. Mahkemece davalı şirket yönünden husumet yokluğu nedeniyle davanın reddine ,diğer davalı yönünden 07/04/2013 tarihinden itibaren aylık kira bedelinin brüt 11.022,50-TL olarak tespitine karar verilmiş, hüküm davacılar vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı vekili dava dilekçesinde, davalılardan İ.. K.."ın kiralayanı A.. T.. ve E.. T.. olan işyerini 07/07/2003 tarihli kira sözleşmesi ile kiraladığını ve kira sözleşmesindeki özel şartlar gereği diğer davalı şirketin kullanımına bıraktığını, bu sebeple her ikisinin davada davalı olarak gösterildiğini, kira sözleşmesinde kira bedelinin her yıl arttırılacağına ilişkin hüküm bulunduğunu,emsal fiyat artışları hak ve nasafet kuralları dikkate alınarak davalının kiracısı bulunduğu taşınmazın aylık brüt 8.500,00-TL olan kira bedelinin 07/04/2013 tarihinden geçerli olmak üzere 25.000,00 TL olarak tespitine karar verilmesini talep etmiştir. Davalı vekili, kira sözleşmesinin davalı İ.. K.. ile yapıldığını bu nedenle diğer davalı şirket yönünden davanın husumet yokluğu nedeniyle reddedilmesi gerektiğini talep edilen kira bedelinin fahiş olduğunu belirterek davanın reddini savunmuştur. Mahkemece, davalı şirket yönünden husumet yokluğu nedeniyle davanın reddine ,diğer davalı yönünden 07/04/2013 tarihinden itibaren aylık kiranın brüt 11.022,50-TL olarak tespitine karar verilmiştir.
1-Dosya kapsamına, toplanan delillere, mevcut deliller mahkemece takdir edilerek karar verilmiş olmasına ve takdirde de bir isabetsizlik bulunmamasına göre davacılar vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacılar vekilinin tespite yönelik temyiz itirazlarına gelince ; Taraflar arasındaki kira sözleşmesinin başlangıç tarihine göre, yeni dönem kira parasının 18.11.1964 gün ve 2/4 sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kararı gereğince hâkim tarafından hak ve nesafet kurallarına göre saptanması gerekir.Hak ve nesafete uygun kira belirlenirken en son ödenen aylık kira bedeline endekse (ÜFE) göre artış yapılarak belirlenen kiradan daha düşük olmayacak şekilde taşınmazın boş olarak kiraya verilmesi halinde getirebileceği brüt kira bedelinden, davalının eski kiracı olduğu gözetilerek hakkaniyete uygun bir miktarda indirim yapılması gerekir.

Olayımıza gelince; Davacılar ile davalı İ.. K.. arasında yapılan kira sözleşmesinin 07/04/2003 başlangıç tarihli ve on yıl süreli olduğu hususunda uyuşmazlık bulunmamaktadır.Kira sözleşmesi 06/04/2013 tarihinde sona ermiştir.Davacı tarafından tespiti talep edilen 07/04/2013 dönemi hak ve nesafet dönemidir.Her ne kadar mahkemece hak ve nesafet ilkesine uygun 07/02/2014 günlü bilirkişi raporu alınarak taşınmazın boş olarak yeniden kiraya verilmesi halinde getirebileceği kira parası tespit edilmiş ise de bu rapor hükme esas alınmayarak endekse göre kira parasının tespit edilmesi doğru değildir.Bu nedenle mahkemece ,denetime elverişli ve hak ve nasafet ilkesine uygun 07/02/2014 günlü bilirkişi raporu hükme esas alınarak yukarıda açıklanan hususlar gözönünde bulundurulmak suretiyle sonucuna göre karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde endekse göre kira parasının tespitine karar verilmesi doğru değildir.
Hüküm bu nedenle bozulmalıdır.
SONUÇ:Yukarıda açıklanan nedenlerle davacılar vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile 6100 sayılı HMK.ya 6217 Sayılı Kanunla eklenen geçici 3.madde hükmü gözetilerek HUMK.nın 428.maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, istek halinde peşin alınan temyiz harcının temyiz edene iadesine, 16.03.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.