Danıştay 3. Daire 2019/886 Esas 2020/3814 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
ÜÇÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2019/886
Karar No : 2020/3814

TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Vergi Dairesi Müdürlüğü
VEKİLİ : Av. …
KARŞI TARAF (DAVACI) : … Nakliyat Lojistik Destek Hizmetleri Ticaret Limited Şirketi
VEKİLİ : Av. …
İSTEMİN KONUSU : Danıştay Vergi Dava Daireleri Kurulunun bozma kararı uyarınca davayı yeniden inceleyen ... Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.
YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı adına, sahte fatura düzenlemek suretiyle komisyon geliri elde ettiği yolundaki tespitleri içeren vergi tekniği raporunun done alındığı takdir komisyonu kararına dayanılarak 2010 yılı için re'sen salınan üç kat vergi ziyaı cezalı kurumlar vergisi ve Temmuz-Eylül, Ekim-Aralık dönemleri için re'sen salınan üç kat vergi ziyaı cezalı geçici verginin kaldırılması istemine ilişkindir
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Davacı hakkındaki vergi tekniği raporunda yer alan tespitlerin, dava konusu dönemde gerçek bir emtia teslimine dayanmaksızın komisyon karşılığı fatura düzenlendiğini kanıtlar nitelikte olmadığı, davacının beyan ettiği matrahlara ulaşmasını sağlayacak yeterli demirbaşının ve çalışanının bulunduğu, ilgili dönemlerde yapılan yoklamalarda adresinde faaliyetinin devam ettiği, beyan ettiği katma değer vergisi matrahları ile kendisinden alış beyan eden mükelleflerin Ba formları ve beyan ettiği alış tutarlarının uyumlu olduğu görüldüğünden, sahte fatura düzenleyicisi olduğundan bahisle yapılan tarhiyatta hukuka uygunluk bulunmadığı gerekçesiyle dava konusu vergi ve cezalar kaldırılmıştır.
TEMYİZ EDENİN İDDİALARI: Vergi tekniği raporunda yer alan tespitler ile davacının, gerçek bir mal ve hizmet karşılığı olmaksızın komisyon geliri karşılığında sahte fatura düzenlediği ortaya konulduğundan yapılan tarhiyatta hukuka aykırılık bulunmadığı ileri sürülerek kararın bozulması istenilmektedir.
KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Savunma verilmemiştir.
DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …'IN DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Üçüncü Dairesince Danıştay Vergi Dava Daireleri Kurulunun 23/10/2018 tarih ve E:2018/916, K:2018/768 sayılı kararıyla temyiz incelemesi yapılmak üzere Dairemize gönderilen dosya incelendikten ve Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten sonra gereği görüşüldü:
HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz isteminin reddine,
2. … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının ONANMASINA,
3. Dosyanın Mahkemesine gönderilmesine,
4.2577 sayılı Kanun'un (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen onbeş gün içinde kararın düzeltilmesi yolu açık olmak üzere 15/10/2020 tarihinde oyçokluğuyla karar verildi.


(X)-KARŞI OY:

213 sayılı Vergi Usul Kanununun 3'üncü maddesinin (B) bendinde, vergilendirmede vergiyi doğuran olay ve bu olaya ilişkin muamelelerin gerçek mahiyetinin esas olduğu kurala bağlandıktan sonra bu olaya ilişkin muamelelerin gerçek mahiyetinin yemin ve vergiyi doğuran olayla ilgisi tabii ve açık bulunmayan şahit ifadesi dışında her türlü delille ispatlanabileceği belirtilmiştir.
213 sayılı Kanununun 134'üncü maddesinde ise, vergi incelemesinden maksadın, ödenmesi gereken vergilerin doğruluğunun araştırılması, tespit edilmesi ve sağlanması olduğunun düzenlenmiş bulunması karşısında; matrahın re'sen takdir yoluyla oluşturulması gereken hallerde dahi gerçek gelire en yakın geliri araştırmaya ve tespite yönelmek zorunludur.
Davacı hakkında düzenlenen … tarih ve … sayılı vergi tekniği raporundaki tespit ve değerlendirmelerin düzenlediği faturaların gerçek bir mal teslimi veya hizmet ifasına dayanmaksızın komisyon karşılığı düzenlendiğini kanıtlayıcı mahiyette olduğu sonucuna varıldığından ve bu durumun aksi söz konusu tespit ve değerlendirmeleri de geçersiz kılacak nitelikte hukuken kabul edilebilir, bilgi ve belgelerle ortaya konulamadığından temyiz isteminin kabulüyle Vergi Mahkemesi kararının bozulması gerektiği oyuyla Daire kararına katılmıyorum.