Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2014/21685 Esas 2015/16930 Karar Sayılı İlamı

21. Hukuk Dairesi
Esas No: 2014/21685
Karar No: 2015/16930
Karar Tarihi: 01.10.2015

Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2014/21685 Esas 2015/16930 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı çalışanın sigortalılık süresinin tespiti ve emekli olma hakkının kabulü için açtığı davada mahkeme, sigortalılığın geçerli olduğu ve emekli olma hakkının tespit edildiğine karar vermiştir. Ancak davalı Kurum, kanuni şartların oluşmadığı gerekçesiyle kararı temyiz etmiştir. Mahkemenin, vergi muafiyeti olmayan davacının esnaf sicil kaydı ile meslek odası kaydı olduğu gerekçesiyle sigortalılığının geçerli olduğuna karar vermesi hatalı bulunmuştur. Bu nedenle karar bozulmuştur.
Kanun Maddeleri:
- 1479 sayılı Kanun
- 5510 sayılı Kanun, 4/a maddesi
- 5510 sayılı Kanun, 4/b maddesi
- 4956 sayılı Kanun, 24. madde

21. Hukuk Dairesi 2014/21685 E. , 2015/16930 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : Gaziantep 1. İş Mahkemesi
TARİHİ : 19/08/2014
NUMARASI : 2013/277-2014/331

Davacının 01/09/2003-23/04/2009 tarihleri arası sigortalılığının geçerli olduğunun ve tahsis talep tarihi olan 22/02/2013 tarihi itibariyle emekliliğe hak kazandığının tespitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kabulüne karar vermiştir.
Hükmün, davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.

K A R A R

Dava, davacının 01.09.2003-23.04.2009 tarihleri arasında 1479 sayılı Yasa kapsamında sigortalı olduğunun tespiti ile tahsis talep tarihi olan 22.02.2013 tarihi itibari ile yaşlılık aylığı istemine ilişkindir.
Mahkemece; davanın kabulü ile davacının 01.09.2003 – 23.04.2009 tarihleri arasındaki sigortalılığının geçerli olduğu ve tahsis talebini takip eden 01.03.2013 tarihi itibarı ile emeklilik aylığına hak kazandığının tespitine karar verilmiştir.
Dosyadaki kayıt ve belgelerden; davacının Hububat ve,Un ve Zahire perakende ticaretinden dolayı 10.11.1989-30.04.1995, 29.04.1999-30.09.2000 tarihleri arasında ve 21.04.2009 tarihinden devam eden vergi kaydı, 24.11.1989 tarihinde başlayıp devam eden oda kaydı, 24.11.1989 tarihinde başlayıp devam eden sicil kaydının olduğu, bu kayıtlara bağlı olarak davacının 0.11.1989-30.04.1995, 01.03.1996-31.05.1996 01.01.1999-31.03.2003 , 21.04.2009-22.02.2013 tarihleri arasında 1479 sayılı Yasa (5510 sayılı Yasa 4/b maddesi) kapsamında sigortalı kabul edildiği, davacının 1.08.2003 – 21.04.2009 tarihleri arasında düzenli prim ödemesinin olduğu, 01.06.1981-28.10.1984, 03.04.1986-01.09.198, 01.05.1995-28.02.1996, 01.06.1996-31.12.1998, 01.04.2003-31.08.2003 tarihleri arasında 506 sayılı Yasa (5510 sayılı Yasa 4/a maddesi) kapsamında çalışmalarının olduğu anlaşılmaktadır.
1479 sayılı Yasa"nın 02.08.2003 tarihinde yürürlüğe giren 4956 sayılı Yasa ile değişik 24. maddesinde, zorunlu Bağ-Kur sigortalılığı için gelir vergisi mükellefi olma , gelir vergisinden muaf olanlar için esnaf sicil kaydı ve oda kaydının bir arada bulunması şartının aranmakta olması karşısında, mahkemece vergi muafiyeti olmayan davacının 01.09.2003 – 23.04.2009 tarihleri arasında meslek odası kaydı ile esnaf sicil kaydının olduğu gerekçesi ile davacının bu tarihler arasında Bağkur sigortalılığının geçerli olduğuna karar verilmiş olması hatalıdır.
Mahkemece, bu maddi ve hukuki olgular gözönünde tutulmaksızın yanılgılı değerlendirme ile yazılı şekilde karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davalı Kurumun bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve
Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 01.10.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.