Dolandırıcılık - özel belgede sahtecilik - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2017/9976 Esas 2019/15594 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık, özel belgede sahtecilik
HÜKÜM : 1-) TCK"nın 157/1, 43, 52/2 maddeleri gereğince mahkumiyet
2-) TCK"nın 207/1 maddesi gereğince mahkumiyet


Dolandırıcılık ve özel belgede sahtecilik suçlarından sanık hakkında verilen mahkumiyet hükümleri, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanığın, bir şekilde ele geçirdiği katılana ait nüfus cüzdanı fotokopisini kullanarak, telefon hattı çıkartıp, fatura borçlarını ödemeden bu hattı kullanarak haksız menfaat elde ettiği, bu suretle sanığın dolandırıcılık ve özel belgede sahtecilik suçlarını işlediğinin iddia edilen olayda;
1- Dolandırıcılık suçundan kurulan mahkumiyet hükmünün incelenmesinde;
Sanık savunmalarına, katılan beyanlarına, bilirkişi raporuna ve tüm dosya kapsamına göre; mahkemenin, suç vasfı haricinde sübuta ilişkin kabulünde herhangi bir isabetsizlik görülmemiş, ancak sanığın suça konu hat abonelik sözleşmesinin tanzimi sırasında, kamu kurumu niteliğindeki Nüfus Müdürlüğü’nün maddi varlıklarından olan katılana ait nüfus cüzdanı fotokopisini kullanmak suretiyle nitelikli dolandırıcılık suçunu işlemesi karşısında; eyleminin, 5237 sayılı TCK’nın 158/1-d maddesinde karşılığını bulan kamu kurum veya kuruluşlarının araç olarak kullanılması suretiyle nitelikli dolandırıcılık suçunu oluşturacağı gözetilmeden suç vasfında yanılgıya düşülmek suretiyle aynı Kanun"un 157/1 maddesinde düzenlenen basit dolandırıcılık suçundan hüküm kurularak sanık hakkında eksik ceza tayini,
2-Özel belgede sahtecilik suçundan kurulan mahkumiyet hükmünün incelenmesinde;
Sanığın, katılana ait kimlik fotokopisini kullanarak telefon hattı abonelik sözleşmesi düzenlemesi şeklindeki eyleminin, 19.02.2014 tarih ve 28918 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 6518 sayılı Kanunun 104 ve 105. maddeleri ile değişik 5809 sayılı Elektronik Haberleşme Kanunu"nun 63. maddesinin 10. fıkrası ile yaptırıma bağlanan 56. maddesinin 4. fıkrasındaki "Kişinin bilgisi ve rızası dışında işletmeci veya adına iş yapan temsilcisi tarafından abonelik tesisi, işlemi veya elektronik kimlik bilgisini haiz cihazların kayıt işlemi yapılamaz ve yaptırılamaz, bu amaçla gerçeğe aykırı evrak düzenlenemez, evrakta değişiklik yapılamaz ve bunlar kullanılamaz" ve 5. fıkrasındaki "Gerçeğe aykırı evrak düzenlemek veya değiştirmek suretiyle kişinin bilgi ve rızası dışında tesis edilmiş olan abonelikler kullanılamaz" hükmü karşısında; özel hüküm niteliğinde bulunan ön ödemeye tabi olan 5809 sayılı Elektronik Haberleşme Kanunu"nun 56, 63/10 maddelerindeki suçu oluşturacağı gözetilmeden, suç vasfının özel belgede sahtecilik olarak kabulü ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, aynı Kanunun 326/son maddesi uyarınca ceza miktarı bakımından sanığın kazanılmış haklarının saklı tutulmasına, 25/12/2019 tarihinde oybirliği ile karar verildi.