Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/9063 Esas 2016/978 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/9063
Karar No: 2016/978
Karar Tarihi: 27.01.2016

Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/9063 Esas 2016/978 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, müştekinin işyerinin içindeki özel odasının kapısını kırarak içeri girmiş ve hırsızlık suçunu işlemiştir. Mahkeme, sanığın işyeri dokunulmazlığı ihlal etme ve mala zarar verme suçlarından da sorumlu olduğunu ancak zamanaşımı içerisinde işlem yapılması gerektiğini belirtmiştir. TCK'nın 142. ve 143. maddelerinin birbirinden bağımsız olduğu ve her iki maddenin ceza miktarlarının farklı olabileceği belirtilmiştir. TCK'nın 143. maddesi uyarınca üst oranda artırım yapılmasının yasaya uygun olduğu sonucuna varılmıştır. Ancak TCK'nın 53. maddesi ile ilgili Anayasa Mahkemesi kararı doğrultusunda hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesi gerektiği belirtilmiş ve hüküm düzeltilerek onanmıştır.
TCK'nın 142. maddesi temel ceza belirlemede kullanılacak koşulları, 143. maddesi ise cezanın üst sınırının artırılmasını düzenlemektedir. TCK'nın 53. maddesi ile ilgili olarak ise Anayasa Mahkemesi'nin 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı doğrultusunda hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesi gerekmektedir.

17. Ceza Dairesi 2015/9063 E. , 2016/978 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle incelenerek, gereği görüşülüp düşünüldü:
Hırsızlık suçunu işlemek için müştekiye ait işyerinin iç kısmında bulunan müştekinin özel odasının kapısını kırarak içerisine giren sanık ... hakkında işyeri dokunulmazlığını ihlal etme ve mala zarar verme suçlarından zamanaşımı içerisinde işlem yapılması olanaklı görülmüştür.
TCK"nın 142 ve 143. maddelerinin birbirinden bağımsız oldukları, her iki maddeye göre belirlenen cezanın birbirinden farklı nitelikte olabileceği, TCK"nın 142. maddesi uyarınca temel ceza belirlenirken TCK"nın 61. maddesindeki koşullar dikkate alınacağı, TCK"nın 143. maddesinin uygulanmasında olayın koşullarına göre hakime takdir yetkisi tanındığı, takdir yetkisinin de temel cezaya bağlı bir yetkiyi içermediği dikkate alınarak, suçun işlenmesindeki özellikler nazara alındığında TCK"nın 143. maddesi uyarınca üst oranda artırım yapılmasında yasaya aykırılık bulunmadığından, tebliğnamedeki bozma isteyen düşünceye iştirak edilmemiştir.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.
Ancak;
T.C. Anayasa Mahkemesi"nin, TCK"nın 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olması nedeniyle iptal kararı doğrultusunda TCK"nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... müdafiinin temyiz nedeni bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, T.C. Anayasa Mahkemesi"nin, TCK"nın 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazetede yayımlanmış olmasından kaynaklanan zorunluluk nedeniyle; "TCK"nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin olan tüm kısımların" hükümden çıkartılması ile yerine "TCK"nın 53. maddesinin Anayasa Mahkemesi"nin 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı da gözetilmek suretiyle uygulanmasına" cümlesi eklenmek suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun olan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 27.01.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.