1. Ceza Dairesi Esas No: 2014/4136 Karar No: 2015/4390 Karar Tarihi: 09.07.2015
Kasten öldürme - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2014/4136 Esas 2015/4390 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme, bir kasten öldürme davasında toplanan deliller incelendikten sonra sanığın suçunun sabit olduğuna karar verdi. Ancak, olayın yaşandığı sırada maktulün sanığın annesinden para istemesi ve bu talebin reddedilmesi sonrası kollarıyla sanığın boğazını sıkması gibi unsurların haksız tahrik oluşturabileceği değerlendirilerek, sanığın TCK'nun 27/2 maddesi uyarınca haksız tahrik altında hareket ettiği kabul edilmedi. Bu nedenle, sanığın mahkumiyeti bozuldu. Kararda geçen kanun maddeleri ise TCK'nun 27/2 maddesi ve 5237 sayılı TCK'dır.
1. Ceza Dairesi 2014/4136 E. , 2015/4390 K. "İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : Ağır Ceza Mahkemesi SUÇ : Kasten öldürme
Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık ..."in, eyleminin sübutu kabul, incelenen dosyaya göre verilen hükümde bozma nedeni dışında bir isabetsizlik görülmemiş, Ancak; Oluşa ve dosya kapsamına göre, olay günü sanığın evde bulunduğu sırada, dayısı olan maktulün evlerine gelerek sanığın annesi ..."den para istediği, vermemesi üzerine maktülün kolları ile ..."ün boğazını sıktığı, sesler üzerine adına kayıtlı av tüfeğini alarak olayın gerçekleştiği mutfak kısmına gelen sanığı gören maktülün, ..."ü bıraktığı ve sanığın kendisine doğrulttuğu av tüfeğinin namlusunu tuttuğu sırada, sanığın tetiği çekerek maktülü öldürmesi şeklinde gerçekleşen olayda; öncelikle sanığın ve annesi ..."ün savunma ve beyanlarında geçen maktulden kendilerine yönelen saldırı iddialarına yönelik olarak resmi kurumlara herhangi bir şikayetlerinin olup olmadığının araştırılması, varsa ilgili evraklar dosya içerisine alınarak incelenip, haksız tahrik oluşturabilecek haraketlerin ulaştığı boyut değerlendirilerek, haksız tahrik altında kasten öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine karar verilmesi gerekirken yasal koşulları oluşmadığı halde TCK.nun 27/2 madde ve fıkrası ile uygulama yapılması, Bozmayı gerektirmiş olup, Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden, hükmün CMUK’nun 321. uyarınca tebliğnamedeki düşünce gibi BOZULMASINA, 09/07/2015 gününde oybirliği ile karar verildi.