Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/12487 Esas 2020/477 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/12487
Karar No: 2020/477
Karar Tarihi: 09.01.2020

Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/12487 Esas 2020/477 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir hırsızlık davasında, sanığın klima ünitesi çalma suçundan suçlu bulunduğu ve teşebbüs hükümleri uyarınca eksik cezaya hükmedildiği belirtilmiştir. Sanığın daha önceki bir ceza kaydından dolayı ikinci kez mükerrir kabul edilmesi gerekirken, sadece mükerrirlere özgü infaz rejiminin uygulanması kararlaştırılmış ve bu karar temyiz edilmemiştir. Anayasa Mahkemesi'nin TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin kararı göz önünde bulundurularak, bu maddede belirtilen hak yoksunluklarının infaz aşamasında uygulanması gerektiği vurgulanmıştır. Karar, temyiz itirazlarının reddiyle hükmün onanması yönünde oybirliğiyle verilmiştir.
TCK'nın 35. maddesi - Teşebbüs
TCK'nın 58. maddesi - Mükerrir
TCK'nın 53. maddesi - Hükümlülüğün İnfazı

2. Ceza Dairesi 2019/12487 E. , 2020/477 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
09.02.2015 tarihli tutanak ve dosya kapsamına göre; klima dış ünitesinin sürüklenerek götürüldüğüne dair ihbar üzerine sanığın başka bir yerdeki cadde üzerinde klima ünitesi ile yakalandığının anlaşılması karşısında; hırsızlık suçunun tamamlandığı gözetilmeden sanık hakkında TCK"nın 35. maddesi uyarınca teşebbüs hükümleri uygulanmak suretiyle eksik cezaya hükmolunması; ayrıca sanığın adli sicil kaydında yer alan başka bir ilamında 5237 sayılı TCK’nın 58. maddesinin uygulanmış olması nedeniyle sanığın ikinci kez mükerrir sayılması gerekirken, mükerrirlere özgü infaz rejiminin uygulanmasına karar verilmesi ile yetinilmesi aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamış; TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA, 09.01.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.