Yargıtay 6. Hukuk Dairesi 2015/1129 Esas 2015/2523 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : Gölcük Sulh Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 17/09/2014
NUMARASI : 2013/858-2014/647

Mahalli mahkemesinden verilmiş bulunan yukarıda tarih ve numarası yazılı kira bedelinin tespiti davasına dair karar, davacı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla, dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü.
Dava, kira bedelinin tespiti istemine ilişkindir. Mahkemece 01.11.2013 tarihinden itibaren aylık kira parasının 1.600,00 TL olarak tespitine karar verilmiş, hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı vekili dava dilekçesinde, davalının kiralanan taşınmazda 1998 yılından itibaren kiracı olarak bulunduğunu taraflar arasında en son 01.11.2008 başlangıç tarihli kira sözleşmesi akdedildiğini kira parasının günün koşulları ve emsaller dikkate alındığında düşük kaldığını belirterek 01.11.2013 tarihinden itibaren aylık kira parasının net 2.000,00 TL olarak tespitine karar verilmesini istemiştir. Davalı vekili,davacının tek başına kiraya veren olmadığını tüm kiraya verenler arasında zorunlu dava arkadaşlığı olduğunu,davanın süresinde açılmadığını belirterek davanın reddini savunmuştur. Mahkemece, 01.11.2013 tarihinden itibaren aylık kira parasının 1.600,00 TL olarak tespitine karar verilmiştir.
Kira tespiti davasını, kira sözleşmesini yapan taraflar açabileceği gibi, o taşınmazın maliki veya paydaşlarından her biri de açabilir. Kiralanan, iştirak halinde mülkiyete konu ise, tüm mirasçıların birlikte dava açmaları veya açılan davaya katılmaları yahut izin belgesi vermeleri ya da miras şirketine mümessil tayini ile mümkündür. Kiralanan müşterek mülkiyete tabi ise, her paydaş kendi payı oranında kira parasının tespitini isteyebilir.
Taraflar arasındaki kira sözleşmesinin başlangıç tarihi dikkate alınarak yeni dönem kira parasının 18.11.1964 gün ve 2/4 sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kararı gereğince hâkim tarafından hak ve nesafet kurallarına göre saptanması gerekir.Hak ve nesafete uygun kira belirlenirken en son ödenen aylık kira bedeline endekse (ÜFE) göre artış yapılarak belirlenen kiradan daha düşük olmayacak şekilde taşınmazın boş olarak kiraya verilmesi halinde getirebileceği brüt kira bedelinden, davalının eski kiracı olduğu gözetilerek hakkaniyete uygun bir miktarda indirim yapılmalıdır.
Olayımıza gelince; 01.11.2008 başlangıç tarihli ve bir yıl süreli kira sözleşmesine göre kiraya verenler A.. B.., Zerrin Hacer Yücel ve Engin Büyükgör olup dava A.. B.. tarafından tek başına açılmıştır. Dosya içerisinde tapu kaydı bulunmadığından davacının mülkiyet durumu tespit edilememiş, davalı vekili davacının

taşınmaz maliklerinden biri olduğunu savunmuştur.Davacı tek başına kiraya veren olmadığına göre davacı ya diğer kiraya verenlerin açılan davaya katılmalarını sağlayarak tüm kira parasının tespitini talep edebilir ya da sadece kendi payına düşen kira parasının tespitini talep edebilir.Bu durumda mahkemece öncelikle bu husus üzerinde durularak sonucuna göre kira parasının tamamının mı yoksa taşınmazın müşterek mülkiyete tabi olması halinde sadece davacıya ait payın bedelinin mi tespit edileceğine karar verilmeli ve bilirkişilerin tespiti istenen döneme ilişkin olarak taşınmazın boş olarak kiraya verilmesi halinde getirebileceği kira parası tespit edilerek bu tutardan uygun oranda hak ve nesafet indirimi yapılmak suretiyle brüt tutar üzerinden kira parasının belirlenmesi keza yukarıda açıklanan usule göre belirlenecek kira parasının da bir önceki kira döneminde ödenen kira parasının ÜFE endeksine göre yapılacak artıştan daha düşük bir tutar olamayacağı gözetilerek sonuca varılması gerekirken hatalı değerlendirme sonucu yazılı şekilde hüküm tesisi bozmayı gerektirmiştir.
Hüküm bu nedenle bozulmalıdır.
SONUÇ;Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile 6100 sayılı HMK.ya 6217 Sayılı Kanunla eklenen geçici 3.madde hükmü gözetilerek HUMK.nın 428.maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, istek halinde peşin alınan temyiz harcının temyiz edene iadesine, 16.03.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.