MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Eziyet
HÜKÜM : Mahkumiyet


Gereği görüşülüp düşünüldü:
Tebliğnamede her ne kadar suçtan zarar gören Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı‘nın 19.06.2019 tarihli temyiz dilekçesi ile hükmü temyiz ettiği kabul edilerek buna uygun olarak tebliğname düzenlenmiş ise de; belirtilen (18.06.2019 havale tarihli) dilekçenin sanık müdafine ait olduğu anlaşıldığından sanık ve müdafiinin temyizlerine hasren yapılan incelemede;
1- Sanık müdafinin temyiz isteminin incelenmesinde;
30.04.2019 tarihinde sanığın yüzüne karşı verilen hükmün gerekmediği halde sanık müdafiine 18.06.2019 günü tebliği üzerine 18.06.2019 havale tarihli dilekçe ile hükmün temyiz edildiği anlaşılmakta ise de, sanık müdafiine tebliğin ayrıca temyiz hakkı vermeyeceği nazara alınarak, 1412 sayılı CMUK"nın 310. maddesinde belirtilen bir haftalık yasal süre ve yanıltma sebebi ile kabul edilen 15 günlük süre geçtikten sonra 18.06.2019 tarihinde temyiz eden sanık müdafinin, temyiz isteminin 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi gereğince REDDİNE,
2- Sanığın temyiz itirazlarına gelince;
Dosya kapsamı, mağdurun aşamalarda değişmeyen beyanı ve sanığın eşi olan mağdureyi 6 ay-1 yıl süreyle dövdüğüne ilişkin ikrara dayalı savunması da nazara alınarak mahkemenin suç vasfına yönelik kabulünde bir isabetsizlik görülmediğinden tebliğnamedeki bozma düşüncesine iştirak edilmemiştir.
Bozmaya uyularak; yapılan yargılamaya, dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde gösterilen ve değerlendirilen delillere, mahkemenin soruşturma sonucunda oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Bozmadan önce verilen ve Cumhuriyet Savcısı ile Üst Cumhuriyet Savcısı tarafından lehe temyiz edilen 09.04.2015 tarihli kararda; sanığın 2 yıl 6 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verildiği, bu hükmün 1412 sayılı CMUK"nun 326/son maddesi uyarınca sanık lehine kazanılmış hak teşkil ettiği ve bozma öncesi verilen kararda belirlenen bu cezadan fazla cezaya hükmedilemeyeceği gözetilmeden, bozma sonrası yapılan yargılama sonucu sanık hakkında TCK’nın 62.maddesi uygulanmayarak eziyet suçundan 3 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verilmesi suretiyle fazla ceza tayini,
Yasaya aykırı ise de, yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususların, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nın 322. maddesi gereğince düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasına 62. maddenin uygulanmasına ilişkin kısımdan sonra gelmek üzere ""Sanık hakkında 09.04.2015 tarihli önceki hükümden kaynaklanan kazanılmış hakkı nedeniyle 1412 sayılı CMUK.nın 326/son maddesi uyarınca sanık hakkında verilen cezanın 2 yıl 6 ay hapis cezası üzerinden infazına" ibaresinin eklenmesi suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 16.09.2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.