MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Zimmet
HÜKÜM : Mahkumiyet

İlk derece mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
TCK"nın 61. maddesine aykırı olarak 248. maddenin 249. maddeden önce uygulanması sonuca etkili bulunmamış, CMK"nın 231/11. maddesi uyarınca, daha önce açıklanması geri bırakılan hükmün aynen açıklanması ile yetinilmesi gerektiği gözetilmeden bu kez cezanın ertelenmesine de karar verilmesi karşı temyiz olmadığından bozma nedeni sayılmamış, yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre sair temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
TCK"nın 53/4. maddesinde yer alan düzenleme karşısında kısa süreli hapis cezası ertelenen sanık hakkında aynı Kanunun 53/1. maddesinin uygulanamayacağının gözetilmemesi,
17/11/2005 tarihli kararda sanık hakkında TCK"nın 53/5. maddesi gereğince hak yoksunluğuna hükmedilmemesi ve kararın sanık müdafiin temyizi üzerine bozulması karşısında kazanılmış hakka riayet edilmeksizin sanık hakkında anılan maddenin uygulanması,
Kanuna aykırı, sanık müdafiin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu cihetlerin yeniden duruşma yapılmaksızın aynı Kanunun 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasındaki TCK"nın 53/1 ve 53/5. maddelerinin uygulanmasına ilişkin kısımların çıkartılmak suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun olan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 29/09/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.