Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2014/82 Esas 2014/4152 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : Samsun 2. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 11/10/2013
NUMARASI : 2012/390-2013/574

Taraflar arasındaki menfi tespit ve istirdat davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davalı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
-K A R A R-
Davacı vekili, dava dışı S. U. asıl borçlusu, davalı kooperatif ve müvekkilinin kefil olduğu Halk Bankası ile imzalanan kredi sözleşmesi nedeniyle kooperatifin yaptığı ödemenin rücuen tahsili için müvekkili hakkında takip başlatıldığını, müvekkilince şimdiye kadar 15.550,00 TL ödeme yapıldığını, müvekkilinin asıl ödemesi gereken miktarın 5.597,39 TL olduğunu, 9.952,61 TL" nin iadesi gerektiğini, müvekkilinin kefalet hissesi oranında borçlu olduğunu, kefiller arasında pay oranında sorumluluk esas olduğunu ileri sürerek, 9.552,61 TL"nin istirdatını talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, kredi sözleşmesinde kefilin sorumlu olduğu miktarın 25.000,00 TL olduğunu, sözleşmede davacının kanundan doğan haklarından feragat ettiğini savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, bilirkişi raporu ve dosya kapsamına göre; davacı borçlunun Samsun 6. İcra Müdürlüğü"nün 2009/6064 Esas sayılı takip dosyasına istinaden yaptığı ödemesinin 15.03.2012 tarihinde olduğu, davalı kooperatifin icra takip tarihi olan 12.11.2009 tarihinden dava tarihi 21.06.2012 tarihine kadar toplam 18.736,88 TL ödemede bulunduğu, davacı kefilin hissesine düşen sorumluluk miktarının 4.684,22 TL ile sınırlı olduğu, davacının 9.425,16 TL fazladan ödemede bulunduğu, davalı kooperatifin dava tarihi olan 21.06.2009 tarihinden sonra T. Halk Bankası"na ödemek zorunda kaldığı miktarın 1/4" ünü davacıdan ayrı bir icra takibi ile talep edebileceği gerekçesiyle, davanın kabulü ile, 9.425,16 TL"nin dava tarihinden itibaren yasal faiziyle davalıdan tahsiline karar verilmiştir.
Karar, davalı vekilince temyiz edilmiştir.
1- Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
2- Mahkemece, davacının talebinin 127,45 TL"lik kısmı reddedilmesine rağmen, davanın kısmen kabulüne karar verilmesi gerekirken davanın kabulüne karar verilmesi doğru olmadığı gibi, karar tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi"nin 12/2. maddesi uyarınca, davalı lehine reddedilen miktar kadar nispi vekalet ücretine hükmedilmesi gerektiğinin düşünülmemesi doğru olmamış ve hükmün davalı lehine bozulması gerekmiş ise de yapılan yanlışlığın düzeltilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, HUMK"nın 438/7. maddesi uyarınca hükmün aşağıda yazılı olduğu şekilde düzeltilmesi suretiyle onanması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin diğer temyiz itirazlarının reddine, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle, temyiz itirazlarının kabulü ile, hüküm kısmına 1. bentte yer alan "KABULÜNE" ibaresinden önce gelmek üzere "KISMEN" ibaresi ile 1. bendin sonuna "fazlaya ilişkin istemin reddine" ibaresinin ve "Hüküm tarihinde yürürlükte olan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi gereği 127,45 TL vekalet ücretinin davacıdan alınarak davalıya verilmesine" ibaresinin 7. bent olarak eklenmesine, kararın bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, peşin alınan harcın istek halinde iadesine, karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 29.05.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.