Yargıtay 18. Hukuk Dairesi 2014/4864 Esas 2014/7708 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : Bursa 1. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 13/02/2013
NUMARASI : 2012/111-2013/95

Dava dilekçesinde, kamulaştırmasız el atma nedenine dayalı olarak taşınmaz bedelinin tahsili istenilmiştir. Mahkemece davanın kabulüne karar verilmiş, hüküm taraf vekillerince temyiz edilmiştir.

Y A R G I T A Y K A R A R I

Temyiz istemlerinin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
1-Mahkemece yapılan araştırma ve inceleme ile alınan bilirkişi kurulu raporu hüküm kurmaya yeterli değildir.
Şöyle ki;
Hükme esas alınan bilirkişi kurulu raporunda Alipaşa Mahallesi 5397 ada 12 parsel sayılı taşınmazın 13.10.2011 tarihli satışının somut emsal alınarak incelendiği belirtilmiş, emsal taşınmazın dosya içerisinde yer alan satış akit tablosundan 13.10.2011 tarihli satışının serbest satış olmadığı, bu parselin kamulaştırılması nedeniyle malikin kamulaştırmayı yapan idareyle uzlaşmaya varması sonucu uzlaşılan bedel olduğu anlaşıldığından, bu nitelikteki taşınmazın bedeli yasanın öngördüğü “emsal satış” fiyatı anlamında kabul edilemez.
2942 sayılı Kamulaştırma Yasası"nın 4650 sayılı Yasayla değişik 11. maddesinin birinci fıkrasının (g) bendi gereğince arsalarda kamulaştırma gününden önceki özel amacı olmayan emsal satışlara göre değer tespiti gerekir.
Buna göre; mahkemece, dava konusu taşınmazın arsa niteliğinde olduğu kabul edildiğine göre Kamulaştırma Kanunu"nun kıymet takdiri esaslarını gösteren 11. maddesinin arsalara ilişkin (g) bendi uyarınca kamulaştırma gününden önce özel amacı olmayan emsal satışlara göre satış değerinin tespiti ve bedelin tespitinde etkisi olan diğer unsurlarda dikkate alınarak (ı) bendi gereğince her unsurun gerekçeleri ve değere katkı oranları ayrı ayrı belirlenip dayanakları gösterilmek suretiyle değerlendirilerek kamulaştırma bedelinin saptanması gerektiğinin düşünülmemesi,
2-11.06.2013 tarihinde yürürlüğe giren 6487 sayılı Yasa ile 2942 sayılı Kamulaştırma Kanunu"nun değiştirilen Geçici 6. maddesinin 7 ve 13. fıkralarında getirilen “Bu madde kapsamında açılan davalarda mahkeme ve icra harçları ile her türlü vekalet ücretleri bedel tespiti davalarında öngörülen şekilde maktu olarak belirlenir.” ve “…bu fıkra kapsamında kalan taşınmazlar hakkında açılan ve kesinleşmeyen davalarda da uygulanır.” düzenlemeleri karşısında davacılar lehine maktu vekalet ücreti yerine nispi vekalet ücreti takdir edilmesi ve maktu harç yerine nisbi harç alınmasına hükmedilmesi,
Doğru görülmemiştir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, temyiz peşin harçlarının istek halinde temyiz edenlere iadesine, 24.04.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.