Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Hüküm : Davanın kısmen kabulü ile 3.746,71 TL maddi, 7.500 TL manevi tazminatın davalı Hazineden alınarak davacıya verilmesine

Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan incelemeye, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, incelenen dosya kapsamına göre, davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 142/1. maddesine göre, koruma tedbirleri nedeniyle tazminat taleplerinin kararın kesinleştiğinin ilgilisine tebliğinden itibaren üç ay ve her halde karar veya hükümlerin kesinleşme tarihini izleyen bir yıl içinde dava konusu edilebileceği, bu kapsamda dava dosyası incelendiğinde, tazminat talebinin dayanağı olan Şanlıurfa 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 27/12/2011 tarih, 2011/115-2011/353 sayılı ceza dava dosyasında davacı (sanık) hakkında verilen beraat hükmünün Yargıtay 1. Ceza Dairesi tarafından 11/12/2012 tarihinde onanarak kesinleştiği, buna karşın tazminat davasının bir yıllık hak düşürücü süreden sonra 21/05/2014 tarihinde açılmış olduğunun anlaşılması karşısında, süresinde açılmayan davanın reddi yerine, yargılamaya devamla davacı lehine tazminata hükmedilmesi
2-21/05/2014 olan dava tarihinin gerekçeli karar başlığında 22/05/2014 olarak, koruma tedbirleri nedeniyle tazminat olan dava türünün ise 466 sayılı yasaya göre tazminat olarak gösterilmesi,
Kanuna aykırı olup, davalı vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 11/06/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.