Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2017/422 Esas 2017/1660 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
22. Hukuk Dairesi
Esas No: 2017/422
Karar No: 2017/1660
Karar Tarihi: 08.02.2017

Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2017/422 Esas 2017/1660 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı, mevsimlik işçilikte geçen çalışmalarının derece ve kademesinde dikkate alınmaması nedeniyle ücret farkı, akdi ilave tediye farkı, yasal ilave tediye farkı ve yıpranma primi alacaklarının tahsilini talep etmiştir. Mahkeme, bozma ilamına uyularak yapılan yargılama sonunda, davanın kısmen kabulüne karar verdi. Davalılar vekili kararı temyiz etti. Yargıtay 22. Hukuk Dairesi kararında, davalının sair temyiz itirazları yerinde bulunmazken, yasal ilave tediye alacağına hükmedilmesi doğru olmakla birlikte, yanlışlıkla mevduata uygulanan en yüksek banka faizine hükmedildiği tespit edildi. Bu nedenle, hüküm fıkrasında mevduata uygulanan en yüksek banka faizi ifadesi yerine yasal faiz ifadesinin yazılması ve hükmün bu şekilde düzeltilerek onanması kararına varıldı.
Kanun maddeleri: Kararda herhangi bir kanun maddesi geçmemektedir. Ancak, kararın sonuç kısmında, hüküm fıkrasında mevduata uygulanan en yüksek banka faizinin yasal faiz ile değiştirilerek hükmün 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilmesi ve mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu
22. Hukuk Dairesi         2017/422 E.  ,  2017/1660 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
    DAVA TÜRÜ : ALACAK

    Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalılar vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
    Y A R G I T A Y K A R A R I
    Davacı vekili, mevsimlik işçilikte geçen çalışmalarının derece ve kademesinde dikkate alınmaması nedeniyle derece kademesinin tespiti ile ücret farkı, akdi ilave tediye farkı, yasal ilave tediye farkı ve yıpranma primi alacaklarının tahsilini talep etmiştir.
    Davalı davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
    Mahkemece, bozma ilamına uyularak yapılan yargılama sonunda, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
    Kararı davalılar vekili temyiz etmiştir.
    1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazları yerinde değildir.
    2-Mahkemece bozma ilamına uygun olarak yasal ilave tediye alacağına dava ve ıslah tarihine göre faiz hükmedilmesi doğru ise de, bozma ilamında da belirtildiği üzere yasal ilave tediye alacağına yasal faiz yürütülmesi gerekirken mevduata uygulanan en yüksek banka faizine hükmedilmesi hatalı olup bozma sebebidir.
    Ancak belirtilen bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden hükmün 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu"nun 438/7. maddesi uyarınca aşağıda belirtilen şekilde düzeltilerek onanması uygun bulunmuştur.
    SONUÇ: Temyiz olunan mahkeme kararının hüküm fıkrasının 4 numaralı bendinde yer alan “mevduata uygulanan en yüksek banka faizi” sözcüklerinin silinerek yerine; “yasal faiz” sözcüklerinin yazılmasına, hükmün bu şekli ile DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 08.02.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.

    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.