Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2015/15369 Esas 2016/230 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 15/04/2015 tarih ve 2015/90-2015/123 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalılar vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin, 4 erkek kardeşinin çalıştığı aile şirketinde çalışmaya başladığını ve uzun yıllardır zor şartlar altında söz konusu şirkette çalışarak ağır sorumluluklar üstlendiğini, dolayısıyla müvekkilinin aile şirketi olan .... Mağazalarının ortağı olduğunu, davalıların müvekkilinin ortaklığını inkar ettiklerini belirterek, bilirkişi ve ekonomik durum araştırması sonucu hesaplanacak hak değerinin müvekkiline verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalılar vekili; öncelikle görev itirazında bulunduklarını, davacının dava dilekçesinde genel olarak müvekkillerinin hissedar olduğu .... ortağı olduğunu iddia ettiği ve iddia edilen ortaklığa dayalı olarak belirsiz alacak talep ettiğini, bu tür davaların ticari işlerden olduğunu, 6102 sayılı Türk Ticaret Kanun"un 3 ve 5. maddeleri gereğince görevli mahkemenin Asliye Ticaret Mahkemesi olduğunu, esasa ilişkin olarak ise, davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir
Mahkemece, iddia, savunma ve dosya kapsamına göre, davanın, şirket ortağı olduğunu iddia eden davacının aynı şirketin diğer ortaklarından alacak isteminden ibaret olduğu, Türk Ticaret Kanunu"nun 4.maddesi, 1. fıkrasında "her iki tarafında ticari işletmesi ile ilgili hususlardan doğan hukuk davaları... tarafların tacir olup olmadığına bakılmaksızın ticari dava sayılır." hükmü bulunduğu, bu davalara bakma görevinin Asliye Ticaret Mahkemesine ait olduğu gerekçesiyle mahkemenin görevsizliğine karar verilmiştir.
Karar, davalılar vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dosyadaki yazılara kararın dayandığı deliller ile gerektirici sebeplere göre, davalılar vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalılar vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 1,50 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 13/01/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.