Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2020/5572 Esas 2021/5988 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasındaki davadan dolayı Suluova Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 27.06.2019 gün ve 2016/421-2019/170 sayılı hükmün Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:
5219 sayılı Kanun ile yapılan değişiklik sonucu Hukuk Muhakemeleri Usulü Kanunun (HUMK) 427. maddesinde öngörülen kesinlik sınırı, 5236 sayılı Kanunun 19"uncu maddesiyle HUMK’a eklenen Ek-Madde 4’te öngörülen yeniden değerleme oranı da dikkate alındığında 27/06/2019 yılı için 3.200.- TL’dir.
Davaya konu edilen miktarın 16.106,17 TL mahkemece hükmedilen miktarın ise toplam 14.855,47 TL olduğu, reddedilen miktar bakımından ise 27/06/2019 tarihli karar kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 01.06.1990 gün ¾ sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay tarafından da temyiz isteminin reddine karar verilebilir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz isteminin mahkeme hükmünün kesin olması nedeniyle REDDİNE, ödediği peşin temyiz harcının isteği halinde temyiz eden davacıya iadesine, 13/10/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.