Hırsızlık - mala zarar verme - iş yeri dokunulmazlığını bozma - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/7853 Esas 2020/461 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/7853
Karar No: 2020/461
Karar Tarihi: 09.01.2020

Hırsızlık - mala zarar verme - iş yeri dokunulmazlığını bozma - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/7853 Esas 2020/461 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, bir suç davasında sanığın hüküm giymesiyle ilgili kararı incelerken, Tebligat Kanunu’nun 10/2. maddesini hatırlattı. Bu maddeye göre, tebligatın yapılamaması durumunda tebligatın yapılacağı adres, muhatabın adres kayıt sistemindeki yerleşim yeri adresi olarak kabul edilir. İlk olarak bilinen en son adres esas alınır ve normal tebligat yapılır. Ancak tebliğ edilemeyen durumda, adres kayıt sistemindeki adres bilinen en son adres olarak kabul edilir. Mahkeme, sanığın karar duruşmasında bulunmadığından usulsüz tebligat yapıldığını belirtti. Bu nedenle, hüküm insan haklarına aykırı olarak verildiği için temyiz edildi. Temyiz için gerekli olan belgeler, sanığın son bildirdiği adresine tebliğ edilmesi gerektiğini hatırlattı. Eğer bu adres yoksa, MERNİS adresi kullanılmalıdır. Kanun maddeleri 7201 sayılı Tebligat Kanunu'nun 10/2. ve 21/1. ve 21/2. maddeleridir.

2. Ceza Dairesi 2019/7853 E. , 2020/461 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, mala zarar verme, iş yeri dokunulmazlığını bozma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
7201 sayılı Tebligat Kanunu"nun 10/2. maddesinin, “Bilinen en son adresin tebligata elverişli olmadığının anlaşılması veya tebligat yapılamaması hâlinde, muhatabın adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresi, bilinen en son adresi olarak kabul edilir ve tebligat buraya yapılır.” hükmü ile gerçek kişilere yapılacak tebligat ile ilgili olarak iki aşamalı bir yöntem benimsenmiş olması karşısında, önce bilinen en son adres (bilinen bir adres yoksa ya da bilinen en son adres ile adres kayıt sistemindeki adres aynı ise MERNİS adresi olduğu belirtilmeksizin adres kayıt sistemindeki adres) esas alınarak, Tebligat Kanunu"nun 21/1. maddesine göre normal tebligat çıkarılıp, çıkarılan tebligatın bila tebliğ iade edilmesi halinde, aynı Kanun’un 21/2. maddesi uyarınca adres kayıt sistemindeki adres bilinen en son adres olarak kabul edilerek, bu adrese tebliğ yapılması gerekirken, temyiz dışı sanık ...’un yokluğunda verilen kararın doğrudan MERNİS adresine Tebligat Kanunu’nun 21/2. maddesi gereğince yapıldığı, yapılan tebligat işleminin usule aykırı olmasından dolayı, gerekçeli kararın usulüne uygun olarak (sanığın cezaevinde olması halinde cezaevinde bizzat okunup anlatılarak tebliği, aksi halde son ifadesinde bildirdiği son bilinen adresine kararın tebliği, bu adrese de tebliğ yapılamaması halinde güncel MERNİS adresine tebliğ yapılmak suretiyle) tebliği ile buna ilişkin belgeler ve sunulması halinde temyiz dilekçesi eklenip ve ek tebliğname de düzenlendikten sonra incelenmek üzere iadesinin mahallince sağlanması için, yine kararın suça sürüklenen çocuk ... müdafiinin yanı sıra suça sürüklenen çocuk ... tarafından da 29/06/2015 tarihli dilekçe ile temyiz edildiği, tebliğnamede müdafiinin temyizi hakkında görüş belirtildiği, suça sürüklenen çocuk ...’un temyizi hakkında görüş belirtilmediği anlaşıldığından, ...’un hükme yönelik temyiz istemi ile ilgili de ek tebliğname düzenlenerek Dairemize gönderilmesi için dosyanın incelenmeksizin Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına GÖNDERİLMESİNE, 09/01/2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.