Mühür Bozma - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2014/5198 Esas 2014/11425 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Mühür Bozma
HÜKÜM : İade öncesi bir karar verilmedi
İade sonrasında: TCK"nun 203/1, 62, 52/2-4. maddeleri gereğince 3.000 TL adli para cezasıyla cezalandırılmasına

Sanık hakkında 30.03.2009 tarihinde mühür bozma suçundan dava açıldığı, mahkemenin 12.03.2010 günlü kararı ile hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verdiği, katılan vekilinin hükmün açıklanmasının geri bırakılması için gereken şartların oluşmadığı gerekçesiyle karara itiraz ettiği, ayırca bu kararı vekalet ücreti yönünden de temyiz ettiği, itiraz merciince yapılan incelemede, itiraz yerinde görülerek hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının kaldırılmasına karar verildiği, ancak mahkemece hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının kaldırılmasından sonra bir karar verilmesi gerekirken hiçbir karar vermeden katılan vekilinin ücreti vekalet yönünden yaptığı itirazı temyiz olarak değerlendirerek dosyayı Yargıtay"a gönderdiği, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 06.08.2012 tarihli yazısı ile 6352 sayılı Yasanın 2/1-2. maddesi gereğince dosyanın yeniden değerlendirme yapılması amacıyla iade edildiği mahkemenin de davayı aynı esas üzerinden yürüterek 25.06.2013 tarihinde sanık hakkında ek karar verdiği anlaşılmakla; Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 06.08.2012 tarihli yazısı ile 6352 sayılı Yasanın geçici 2/1-2. maddeleri uyarınca yeniden değerlendirilmesi için dosyayı iadesi üzerine iade kapsamında bulunmayan mühür bozma suçundan yeniden kurulan 25.06.2013 tarihli hüküm hukuki değerden yoksun olduğu ve katılan vekilinin 12.03.2010 tarihli karara yönelik temyizinin de ücreti vekalet istemine yönelik olduğu kabul edilerek yapılan incelemede:
Hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararların 5560 sayılı Yasa ile değişik 5271 sayılı CMK.nun 231/12. maddesi uyarınca temyizi mümkün olmayıp, itiraza tabi olduğundan, katılan vekilinin temyiz istemi hakkında 25.06.2013 tarihli kararın hukuki değerden yoksun olması nedeniyle de sanığın temyiz isteminin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 317. maddesi uyarınca REDDİNE, 10.06.2014 gününde oybirliği ile karar verildi.