Hırsızlık - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/14292 Esas 2020/459 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/14292
Karar No: 2020/459
Karar Tarihi: 09.01.2020

Hırsızlık - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/14292 Esas 2020/459 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanıkların hırsızlık ve mala zarar verme suçlarından yargılandıkları davada verilen mahkumiyet hükümlerinin temyiz itirazlarını incelerken, mala zarar verme suçunda sanığın beraat etmesine karşın uygulama maddesinin gösterilmemesi hatalı bulunmuştur. Hırsızlık suçunda ise, sanığın uzlaştırma kapsamına alındığı ve soruşturma aşamasında kısmi iade nedeniyle kısmi iade hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağına karar verilmeden hüküm kurulmasının yanlış olduğuna karar verilmiştir. Bu nedenlerle, karar bozulmuş ve sanığın hukuki durumu uzlaştırma sonucuna göre değerlendirilecektir.
Kanun Maddeleri: CMK'nın 232/6, 253; 5237 sayılı TCK'nın 141/1, 168/1-4; 6763 sayılı Kanun'un 34. maddesi.

2. Ceza Dairesi 2019/14292 E. , 2020/459 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet, beraat

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
1-Sanık hakkında mala zarar verme suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Sanık hakkında mala zarar verme suçundan beraat hükmü verilirken CMK’nın 232/6. maddesine aykırı olarak uygulama maddesinin gösterilmemesi mahallinde düzeltilebilir yazım hatası olarak kabul edilmiştir.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve taktirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA,
2-Sanık hakkında hırsızlık suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;
Dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
03.02.2015 tarihli olay yakalama tutanağına ve katılanın beyanına göre, katılana ait çanta içerisinde 4 adet anahtar, 1 adet cep telefonu, katılan ile yakınına ait kimlikler, 1.150,00 TL para ve not defterinin bulunduğu, sanığın beyanında ise, çantayı sobada yaktığı, çantadan çıkan anahtarları evinin yanında bulunan çöp tenekesine attığı, telefonu ise evinde sakladığı ancak bunları kolluk görevlilerine teslim edeceğini ifade etmesi üzerine, sanığın eşi ... tarafından eşinin beyanında belirtmiş olduğu anahtarlık ile 1 adet içerisinde sim kart bulunmayan siyah renkli cep telefonunu görevlilere teslim edildiği ve katılanın bu malzemelerin kendisine ait olduğunu teşhis ederek teslim aldığı anlaşılmakla; soruşturma aşamasında kısmi iade nedeniyle sanık hakkında kısmî iade hükümlerinin uygulanmasına rızasının bulunup bulunmadığı katılandan sorularak, sonucuna göre sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 168/1-4. madde hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağının tartışılmaması,
a- 02.12.2016 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun"un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. maddesi ile uzlaştırma hükümleri yeniden düzenlenmiş olup, sanığın eylemine uyan TCK"nın 141/1. maddesinde düzenlenen suçun uzlaşma kapsamına alındığı nazara alınarak, uzlaştırma işlemi yapılıp sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ve katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı istem gibi BOZULMASINA, 09/01/2020 gününde oy birliği ile karar verildi.