MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜM : Düşme

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Gerekçeli karar başlığında, ...’in sıfatının “mağdur” yerine “müşteki” olarak gösterilmesi suretiyle 5271 sayılı CMK"nin 232/2-b maddesine aykırı davranılması,
2) Mağdurenin soruşturma aşamasında olayın akabinde vermiş olduğu ifadede "...benim yüzüme yumruk attı benim dişim kırıldı, sonra bir kaç kez tokat attı ve sırtıma tekme atmak sureti ile beni darp etti... " şeklindeki anlatımı, bu anlatımı ile uyumlu geçici raporunda "üst dişte kırık, alt dudakta hematom" şeklinde bulgular belirtilmesi, sanığın da mağdura tokat attığını ikrar etmesi, İstanbul Anadolu Adli Tıp Şube Müdürlüğünce düzenlenen 02.10.2015 tarihli rapora göre mağdurda oluşan yaralanmanın basit tıbbi müdahale ile giderilemeyecek nitelikte olması, bahse konu yaralanmanın şikâyete tabi olmaması karşısında, sanığın eylemine uyan 5237 sayılı TCK"nin 86/1. maddesi gereğince cezalandırılmasına karar verilmesi gerekirken, kovuşturma aşamasında şikayetinden vazgeçen mağdurenin "...sanık yüzüme bir tokat vurdu. Çürük olan ve sallanmakta olan dişim kırıldı..." şeklindeki kayınpederi olan sanığı suçtan kurtarmaya yönelik değişen beyanlarına itibar edilip "sanığın sadece bir kez tokatla vurma eyleminin basit tıbbi müdahale ile giderilecek şekilde yaralama suçunu oluşturduğu" şeklindeki gerekçe ile sanığın eyleminin kasten basit yaralama suçunu oluşturduğundan bahisle, şikayetten vazgeçme nedeniyle davanın düşürülmesine karar verilmesi,
3) Sanık hakkında uzlaşmaya tabi olmayan 5237 sayılı TCK"nin 86/1, 86/3-a. maddeleri uyarınca kamu davası açılması dolayısıyla soruşturma aşamasında taraflara yapılan uzlaşma teklifinin geçerli olmaması, mağdure ile sanığın gelin kayınpeder olması, aralarında altsoy-üstsoy ilişkisi olmaması, TCK’nin 86/3-a maddesinin uygulanma koşulunun bulunmaması ve mahkemece sanığın eyleminin uzlaşmaya tabi olan ve TCK"nin 86/1. maddesinde düzenlenen kasten yaralama suçu kapsamında kaldığının belirlenmesi karşısında, sanık ile mağdure arasında 5271 sayılı CMK"nin 253. ve 254. maddeleri gereğince uzlaştırma işlemi yapılması için dosyanın uzlaştırma bürosuna gönderilmesi, uzlaştırma girişiminin başarısızlıkla sonuçlanması halinde yargılamaya devamla hüküm kurulması gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, o yer Cumhuriyet savcısının temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesi ile değişik 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA, 10.06.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.