Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK"nın 85/1, 62, 51/1-3, 51/6. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık ve mahalli Cumhuriyet savcısı tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Asfaltlama çalışması için zift dökme kamyonunun şoförü olan sanık ile mağdur ve diğer çalışanların bir arada bulunduğu, teknik arıza sebebiyle çalışmaya ara verildiği ve aracın yolun kenarına çekildiği, arızanın giderilmesinden sonra çalışmaya tekrar başlamak için sanık şoförün özel asfalt distribütörlü kamyonunu çalıştırdığı, çalışma başlangıcıyla aracıyla geri geri geldiği esnada yol kenar şerit çizgisi üzerinde yaya olarak bulunan mağdura aracın sol arka kısmıyla çarparak ölümüne 1. derecede kusurlu olarak neden olduğu ve mahkemece kabulün bu şekilde yapıldığı olayda; suçun işleniş biçimi, meydana gelen zararın ağırlığı ve sanığın kusur durumu gözetilerek hak ve nesafet kurallarına uygun bir biçimde, temel cezanın asgari hadden bir miktar uzaklaşılarak belirlenmesi gerektiğinin gözetilmemesi mahalli Cumhuriyet savcısının temyiz talebinin sanığın lehine olduğu anlaşıldığından, aleyhe temyiz bulunmaması nedeniyle bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde gösterilen ve değerlendirilen delillere, oluşa ve mahkemenin soruşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, suçun oluşumuna ve niteliğine uygun kabul ve uygulamasına, hukuka uygun, yasal ve yeterli olarak açıklanan gerekçeye göre, sanığın eksik inceleme ile hüküm verildiğine, olayda kusuru bulunmadığına, mahalli Cumhuriyet savcısının ise mahkeme kararının çelişki içerdiğine, trafik bilirkişi raporunun kusuru belirleyemeyeceğine ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak:
1- Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 07/07/2009 tarih 2009/9-62-191 sayılı kararında da vurgulandığı üzere, taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK"nın 61/1. maddesinin (f)bendinde yer alan "failin kastı" ve (g) bendinde yer alan "failin güttüğü amaç ve saik" gerekçelerine dayanılamayacağının gözetilmemesi,
2-Tayin edilen hapis cezası ertelenen sanık hakkında TCK"nın 51/7. maddesi uyarınca, sanığın denetim süresi içinde kasıtlı bir suç işlemesi halinde ertelenen cezanın kısmen veya tamamen infaz kurumunda çektirilmesine karar verileceğinin ve TCK"nın 51/8. maddesi gereğince denetim süresinin iyi halli olarak geçirilmesi halinde cezanın infaz edilmiş sayılacağının ihtar edilmemesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca isteme uygun olarak BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konularda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hükmün (1-a) bendinde yer alan "failin kastı, sanığın güttüğü amaç ve saik" ibarelerinin çıkarılması, hükmün (1-f) bendinin devamına “5237 sayılı TCK’nın 51/7. maddesi uyarınca denetim süresi içinde sanığın kasıtlı bir suç işlemesi veya kendisine yüklenen yükümlülüklere hakimin uyarısına rağmen uymamakta ısrar etmesi halinde ertelenen cezanın kısmen veya tamamen infaz kurumunda çektirilmesine karar verileceğinin ve TCK"nın 51/8. maddesi uyarınca denetim süresini iyi halli olarak geçirdiği takdirde, cezanın infaz edilmiş sayılacağının sanığa bildirilmesine” ibaresinin eklenmesi suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 07.06.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.