Sahte fatura düzenlemek - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2012/25505 Esas 2014/11398 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Sahte fatura düzenlemek
HÜKÜM : 1-2006 yılında sahte fatura düzenlemekten sanıkların Beraatine
2-2004 yılında sahte fatura düzenlemekten sanıkların eylemine uyan 213 sayılı Yasanın 359/b-1, 765 sayılı TCK"nun 80. maddeleri uyarınca sanıkların 21 ay hapis cezası ile cazalandırılmasına
3-2005 yılında sahte fatura düzenlemekten sanıkların eylemine uyan 213 sayılı Yasanın 359/b-1, 5237 sayılı TCK"nun 43, 53. maddeleri uyarınca sanıkların 22 ay 15 gün hapis cezası ile cazalandırılmasına

I-Sanıklar hakkında “2005 takvim yılında sahte fatura düzenlemek” suçundan verilen mahkumiyet ile “2006 takvim yılında sahte fatura düzenlemek” suçundan verilen beraat kararlarına yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde:
Sanıklar hakkında toplanan deliller karar yerinde incelenip, yüklenen "2005 takvim yılında sahte fatura düzenlemek" suçunun sübutu kabul, oluş, soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun şekilde vasfı tayin, cezayı artırıcı sebebin nitelik ve derecesi ile azaltıcı sebebin bulunmadığı takdir kılınmış, savunmaları inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş ve ""2006 takvim yılında sahte fatura düzenlemek"" suçu yönünden elde edilen delillerin hükümlülüğe yeter nitelik ve derecede bulunmadığı mahkemece dosya içeriğine uygun gerekçeleri gösterilerek kabul ve takdir kılınmış, incelenen dosyaya göre verilen hükümlerde bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanıklar ile katılan vekilinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA,
II-Sanıklar hakkında 2004 takvim yılında sahte fatura düzenlemek suçundan verilen mahkumiyet kararına yönelik sanıkların temyiz itirazlarının incelenmesinde:
5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 7 ve 5252 sayılı Türk Ceza Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanunun 9. maddeleri hükmü karşısında; sanıklara yüklenen “2004 takvim yılında sahte fatura düzenlemek” suçunun yasada gerektirdiği cezasının türü ve üst sınırı itibariyle tabi olduğu, suç tarihinde yürürlükte bulunan ve lehe olan 765 sayılı TCK’nun 102/4 ve 104/2. maddelerinde öngörülen dava zamanaşımının, suç tarihinden temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği anlaşılmış ve sanıkların temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, sair yönleri incelenmeyen hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Yasanın 322. maddesinde öngörülen yetkiye dayanılarak sanıklar hakkındaki kamu davasının gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle 765 sayılı TCK’nun 102/4, 104/2. ve 5271 sayılı CMK’nun 223/8. maddeleri uyarınca istem gibi DÜŞÜRÜLMESİNE, 10.06.2014 gününde oybirliği ile karar verildi.