MAHKEMESİ:Kadastro Mahkemesi

Taraflar arasındaki davanın yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi davalılardan ... ve ... vekili tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçelerinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:
K A R A R
Kadastro sırasında... Köyü 113 ada 242 parsel sayılı 7248.50 m2 yüzölçümündeki taşınmaz, tarla niteliği ve kazandırıcı zamanaşımı zilyetliği nedeniyle davalılar adına tesbit edilmiştir. Davacı ... Yönetimi, taşınmazın orman olduğu iddiasıyla dava açmıştır. Mahkemece davanın kısmen kabulüne ve dava konusu parselin bilirkişiler rapor ve krokilerinde (B) ve (C) harfleriyle gösterilen bölümlerinin orman niteliği ile Hazine adına, (A) ve (D) harfleriyle gösterilen bölümlerinin ... ve arkadaşları adına tapuya tesciline, (B) ve (C) harfleriyle gösterilen bölümlerin içerisindeki meyve ağaçlarının davalılara ait olduğunun belirtilmesine, (A) ve (D) harfleri ile gösterilen bölümlerinde davalıların payları nispetinde intifa hakkı olduğunun tapu siciline ayrıca belirtilmesine karar verilmiş, hüküm davacı ... Yönetimi ve davalılardan Şaban ve ... tarafından temyiz edilmiş, Yargıtay 20. Hukuk Dairesinin 13.06.2006 tarih 2006/4493-8285 sayılı kararı ile bozulmuştur.
Hükmüne uyulan bozma kararında özetle: ""Mahkemece yapılan araştırma ve inceleme hükme yeterli değildir. Davalı taşınmazın bulunduğu ... köyü sınırları içinde bulunan ... Devlet Ormanında, 6831 sayılı Orman Kanununa göre 3402 sayılı Kadastro Kanunu çalışmalarına esas olmak üzere orman kadastrosu ve aynı kanunun 2/B madde çalışmalarına 07/09/1999 yılında 103 nolu orman kadastro komisyonunca başlanmış, sonuçları 3402 sayılı Kanun çalışmaları ile birlikte ilan edilmiştir. Karara dayanak alınan serbest Orman Mühendisi ..."un raporunda 113 ada 242 nolu parselin, krokide (A) ve (D) harfleri ile gösterilen bölümlerinin 6831 sayılı Orman Kanunun 1. maddesine göre orman sayılmayan, (B) ve (C) harfleri ile gösterilen bölümlerin ise aynı kanun gereğince orman sayılan yerlerden olduğu sonuç ve kanaatine varılmış, ancak teknik bulgular ve belgeler değerlendirilirken, bir örneği dosya içerisinde bulunan orman sınırını belirleme haritası taşınmaza uygulanmadığı gibi, taşınmazın önceki niteliği ve hukuki durumu resmi belgelere dayalı olarak araştırılmamıştır. Bilirkişi raporu yeterli ve kanaat verici değildir. Bu nedenlerle; Mahkemece, eski tarihli memleket haritası (orjinalinden renkli fotokopi), hava fotoğrafları ve varsa amenajman planı ilgili yerlerden getirtilip, önceki bilirkişiler dışında bu konuda uzman serbest orman mühendisleri arasından seçilecek bir orman yüksek mühendisi ve bir fen elemanı aracılığıyla yeniden yapılacak inceleme ve keşifte, çekişmeli taşınmaz ile birlikte çevre araziye de uygulanmak suretiyle taşınmazın öncesinin bu belgelerde ne şekilde nitelendirildiği belirlenmeli; 3116, 4785 ve 5658 sayılı Kanunlar karşısındaki durumu saptanmalı; tapu ve zilyedlikle ormandan toprak kazanma olanağı sağlayan 3402 sayılı Kanunun 45. maddesinin ilgili fıkraları, Anayasa Mahkemesinin
01.06.1988 gün ve 31/13 E.K. 14.03.1989 gün ve 35/13 E.K. ve 13.06.1989 gün ve 7/25 E.K. sayılı kararları ile iptal edilmiş ve kalan fıkraları da 03.03.2005 gününde yürürlüğe giren 5304 sayılı Kanunun 14. maddesi ile yürürlükten kaldırılmış olduğundan, bu yollarla ormandan yer kazanılamayacağı, öncesi orman olan bir yerin üzerindeki orman bitki örtüsü yokedilmiş olsa dahi, salt orman toprağının orman sayılan yer olduğu düşünülmeli; toprak yapısı, bitki örtüsü ve çevresi incelenmeli; kesinleşmiş tahdit söz konusu olmadığından, orijinal renkli (renkli fotokopi) memleket haritası, kadastro paftası ve orman kadastro haritası ölçekleri eşitlenip her üç harita komşu ve yakın komşu parselleri de içine alacak şekilde birbiri üzerine aplike edilmek suretiyle, çekişmeli taşınmazın konumunu çevre parsellerle birlikte haritalar üzerinde gösterecekleri yalnız büro incelemesine değil, uygulamaya ve araştırmaya dayalı, bilirkişilerin onayını taşıyan krokili bilimsel verileri bulunan yeterli rapor alınmalı ve oluşacak sonuç çerçevesinde bir karar verilmelidir. Açıklanan hususlar gözetilmeksizin, eksik inceleme ve yetersiz bilirkişi raporuna dayanılarak yazılı biçimde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırıdır"" denilmiştir.Mahkemece davanın kabulüne, dava konusu taşınmazın orman vasfı ile Hazine adına tesciline karar verilmiş hüküm davalılardan ... ve ... vekili tarafından temyiz edilmiştir.Dava, kadastro tesbitine itiraza ilişkindir.Çekişmeli taşınmazın bulunduğu yerde orman kadastrosu 3402 sayılı Kanunun 4. maddesi hükmüne göre yapılmış, çekişmeli parsel orman alanı dışında bıraklımıştır.
İncelenen dosya kapsamına, kararın dayandığı gerekçeye göre çekişmeli taşınmazın orman sayılan yerlerden olduğu anlaşıldığından davanın kabulüne karar verilmesinde isabetsizlik yoktur.
Ancak, 19.01.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6099 sayılı Kanunun 16. maddesiyle 3402 sayılı Kanuna eklenen "Kadastro işlemi ile oluşan tesbit ve kayıtların iptali için Devlet veya diğer kamu kurum ve kuruluşları tarafından kayıt lehtarına karşı kadastro mahkemeleri ile genel mahkemelerde açılan davalarda davalı aleyhine vekâlet ücreti dahil, yargılama giderine hükmolunmaz” şeklindeki 36/A maddesi ve 17. maddesi ile eklenen "Bu Kanunun 36/A maddesi hükmü, henüz infaz edilmemiş yargı kararlarındaki vekâlet ücreti dâhil yargılama giderleri için de uygulanır” şeklindeki geçici 11. maddesi hükümleri gereğince Orman Yönetiminin açtığı davalar nedeniyle davalılar aleyhine yargılama giderleri ve vekâlet ücretine hükmedilmesi doğru değil ise de bu husus hükmün bozulmasını ve yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, hükmün düzeltilerek onanması uygun görülmüştür.
Bu sebeple, hükmün yargılama giderlerine ilişkin 3, 4, 5 ve 6 nolu bendlerinin kaldırılarak, yerine “6099 sayılı Kanun ile 3402 sayılı Kanuna eklenen 36/A maddesi gereğince yargılama giderlerinin davacı ... Yönetimi üzerinde bırakılmasına ve davacı ... Yönetimi lehine vekâlet ücreti takdirine yer olmadığına” ibaresinin yazılması suretiyle düzeltilmesine ve hükmün 6100 sayılı Kanunun geçici 3. maddesi atfıyla HUMK"nın 438/7. maddesine göre düzeltilmiş bu şekliyle ONANMASINA, temyiz harcının istek halinde iadesine 19/12/2017 tarihinde oy birliği ile karar verildi.