Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2016/3462 Esas 2018/12138 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davacılar vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:

-K A R A R-

Davacılar vekili, müvekkillerinin babası ..."ın davalının kusurlu araç kullanması neticesinde 17/07/2011 tarihinde ansızın vefat ettiğini belirterek, davacı müvekkilleri için ayrı ayrı 25.000,00 TL manevi tazminat ile şimdilik 1.000,00 TL destekten yoksun kalma tazminatına hükmedilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı davaya cevap vermemiştir.
Mahkemece, toplanan delillere göre, davacıların destekten yoksun kalma tazminatı taleplerinin reddine, davacıların manevi tazminat taleplerinin kısmen kabulü ile 5.000.00"er TL manevi tazminatın olay tarihi olan 17/07/2011 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalı taraftan tahsili ile davacılara ayrı ayrı ödenmesine, fazlaya ilişkin taleplerinin reddine karar verilmiş; hüküm, davacılar vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacılar vekilinin aşağıdaki bendin dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
2-Dava, trafik kazasından kaynaklanan destekten yoksun kalma tazminatı ve manevi tazminat istemine ilişkindir.
Mahkemece kabul edilen toplam 10.000,00 TL tazminat miktarı üzerinden davacılar lehine, karar tarihinde yürürlükte bulunan AAÜT"nin 13/1. maddesi gereğince maktu vekalet ücretine hükmedilmesi gerekirken, maktunun altında nisbi vekalet ücretine hükmedilmesi usul ve yasaya aykırıdır.
Ne var ki, bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirir nitelikte görülmediğinden HMUK’nun 438/7. maddesi gereğince kararın düzeltilerek onanması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle davacılar vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine; (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle davacılar vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile talebe göre hükmün (5) nolu bendindeki “1.200,00 TL” ibaresinin çıkarılarak yerine “1.500,00 TL maktu” ibaresinin yazılarak hükmün bu şekliyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davacılara geri verilmesine 12/12/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.