Banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2013/7827 Esas 2014/8102 Karar Sayılı İlamı

8. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/7827
Karar No: 2014/8102
Karar Tarihi: 31.03.2014

Banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2013/7827 Esas 2014/8102 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen 2014/8102 sayılı kararda, sanık hakkında banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması suçundan hüküm verildiği belirtilmiştir. Ancak, hapis cezasının alt sınırdan tayin edilmesi nedeniyle aleyhe temyiz edilmediği için bozma talebinde bulunulmamıştır. Mahkeme, kanıtlar ve yargılama sonuçlarına uygun olarak, suçun sabit olmadığına yönelik temyiz itirazlarını reddetmiş ancak koşullu salıverme tarihine kadar sanığın bazı haklarından mahrum bırakılması gerektiği yasaya aykırı bir şekilde hüküm edilmiştir. Bu sebeple, hükümdeki yazım hatası düzeltilerek diğer yönleri uygun olan karar onanmıştır. Kanun maddeleri olarak ise 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi ve 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi ile 1412 sayılı CMUK'nun 322. maddesi sayılabilir. 5237 sayılı Ceza Kanunu'nun 53. maddesi, hükümlülerin ceza süresi boyunca bazı haklardan yoksun bırakılabileceğini belirten bir madde iken, 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi ise hükmün açıklanmasının geri bırakılmasını düzenlemektedir. 1412 sayılı CMUK'nun 322. maddesi ise hakim kararlarının düzeltilmesine ilişkin usul ve esasları düzenlemektedir

8. Ceza Dairesi 2013/7827 E. , 2014/8102 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması
HÜKÜM : Hükümlülük

Gereği görüşülüp düşünüldü:

Yasal gerekçe gösterilerek teşdiden ceza tayin edildiği belirtildiği halde, hapis cezasının alt sınırdan tayini aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.

Yapılan duruşmaya, toplanıp karar yerinde gösterilen kanıtlara, mahkemenin yargılama sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine göre sanığın, suçun sabit olmadığına yönelik yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine, ancak:

5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca, 1. fıkranın (c) bendinde yazılı sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet hakkından, vesayet ve kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverme tarihine, 1. fıkrada yazılı diğer haklardan ise 2. fıkra gereğince cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bıra kılmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması,

Yasaya aykırı ise de, yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 322. maddesi gereğince düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükümden 5237 sayılı 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölüm çıkarılarak yerine "TCK.nun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca 1. fıkranın (c) bendinde yazılı sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet hakkından, vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverme tarihine, 1. fıkrada yazılı diğer haklardan ise 2. fıkra gereğince cezanın infazı
tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına" yazılmak suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun olan hükmün (DÜZELTİLEREK ONANMASINA), 31.03.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.