Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2015/10542 Esas 2016/189 Karar Sayılı İlamı

11. Hukuk Dairesi
Esas No: 2015/10542
Karar No: 2016/189
Karar Tarihi: 13.01.2016

Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2015/10542 Esas 2016/189 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı vekili, Almanya Karlsruhe Eyalet Mahkemesi'nde aldığı bir kararın ve yargılama masraflarına dair masraf tespit kararlarının tenfiz edilmesi için dava açmıştır. Mahkeme, tenfiz şartlarının oluştuğu gerekçesiyle davayı kabul etmiştir. Ancak, davacı vekilinin sunmuş olduğu masraf tespit kararları arasından hangisinin tenfiz edildiği açıklanmadığı için karar davalı yararına bozulmuştur. MÖHUK'un 54. maddesi tenfiz şartlarını düzenlemektedir. MÖHUK, Türk Medeni Kanunu'na ek bir kanundur ve Mahkemeler Usul Hukuku'na göre yorumlanır.

11. Hukuk Dairesi 2015/10542 E. , 2016/189 K.
"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : K
TARİHİ : 28/04/2015
NUMARASI : 2014/306-2015/274

Taraflar arasında görülen davada 1. A verilen 28.04.2015 tarih ve 2014/306-2015/274 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, Almanya Karlsruhe Eyalet (Asliye Hukuk) Mahkemesi tarafından verilen 11.09.2007 tarih ve 5 O 494/06 sayılı kararın kesinleştiğini ileri sürerek, bu kararın ve yargılama masraflarına dair masraf tespit kararlarının tenfizine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre, MÖHUK"un 54. maddesinde düzenlenen tenfiz şartlarının oluştuğu gerekçesiyle, davanın kabulüne karar vermiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
1- Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davalı vekilinin aşağıdaki bent dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
2- Davacı vekili, dava dilekçesinde 2 adet masraf tespit kararının tenfizini isteyerek, 22.01.2009 ve 01.02.2008 tarihli masraf tespit kararlarını sunmuş olup mahkemece, hangi masraf tespit kararının tenfizine karar verildiği açıklanmadan infazda tereddüt doğuracak şekilde "masraf tespit kararının tenfizine" şeklinde hüküm kurulması doğru olmadığından, kararın temyiz eden davalı yararına bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının REDDİNE; (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz itirazının kabulü ile kararın davalı yararına BOZULMASINA, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz edene iadesine, 13.01.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.