Mahkemesi :İş Mahkemesi

Dava, rücuan tazminat istemine ilişkindir.
Mahkemece, 14.04.2016 tarihli ilamında belirtildiği şekilde davanın kabulüne karar verilmiş, 19.01.2018 tarihli ek karar ile tavzih talebinin reddine dair karar verilmiştir.
Ek kararın, davacı Kurum avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kâğıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
14.04.2016 tarihinde tefhim edilen kararın, 25.05.2016 tarihinde davacı Kurum avukatına bizzat tebliğ edilmiş olduğu, bu arada, 25.08.2016 tarihinde davacı Kurum avukatının hükmün tavzihini talep etmesi üzerine mahkemece 19.01.2018 tarihinde tavzih talebinin reddine dair karar verilerek 26.01.2018 tarihinde davacı Kurum avukatına tebliğinden sonra, 31.01.2018 tarihinde kararın istinaf edildiği, ne varki kararın istinafa tabi olmayıp temyize tabi olması nedeniyle dosyanın dairemize gönderildiği anlaşılmakta ise de;
6100 sayılı Kanunun “Hükmün Tavzihi” başlığını taşıyan 305. maddesinin 1. fıkrasında, hüküm yeterince açık değilse veya yerine getirilmesinde duraksama uyandırıyor yahut birbirine aykırı fıkralar içeriyorsa, yerine getirilmesi tamamlanıncaya kadar taraflardan her birinin hükmün açıklanmasını veya duraksama ya da aykırılığın giderilmesini isteyebileceği belirtildikten sonra 2. fıkrada, hüküm fıkrasında taraflara tanınan haklar ve yüklenen borçların, tavzih yolu ile sınırlandırılamayacağı, genişletilemeyeceği ve değiştirilemeyeceği bildirilmiş olup eldeki davada, davacı Kurum vekilinin başvurusunun değinilen madde kapsamında değerlendirilemeyeceği belirgin bulunmakla, mahkemece talebin reddi yerindedir.
SONUÇ: 6100 sayılı Kanunun 305. maddesi kapsamında usul ve yasaya uygun olan, tavzih isteminin reddine ilişkin 19.01.2018 tarihli ek kararın ONANMASINA, 31.10.2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.