Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2014/23363 Esas 2015/9580 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
2. Hukuk Dairesi
Esas No: 2014/23363
Karar No: 2015/9580

Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2014/23363 Esas 2015/9580 Karar Sayılı İlamı

2. Hukuk Dairesi         2014/23363 E.  ,  2015/9580 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Hukuk (Aile) Mahkemesi
    DAVA TÜRÜ : Boşanma

    Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm, davalı tarafından kusur belirlemesi, diğer taraf lehine hükmedilen maddi ve manevi tazminat ile yoksulluk nafakası ve vekalet ücreti yönünden, davacı tarafından ise temyize cevap dilekçesiyle (katılma yoluyla), lehine hükmedilen tazminatların miktarları yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
    1- Davacı da, temyize cevap dilekçesinde hükme ilişkin itirazlarını bildirerek temyiz isteğinde bulunmuş (HUMK.md.433/2) ise de, temyiz harcı yatırılmadığı gibi, bu dilekçenin temyiz defterine kaydedildiğine ilişkin bir bilgi de bulunmadığından davacının temyize cevap dilekçesindeki temyiz itirazlarının incelenmesine yer olmadığına karar verilmesi gerekmiştir.
    2-Davalının temyiz itirazlarına gelince;
    a-Dosyadaki yazılara kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle boşanmanın eki niteliğindeki tazminat ve nafakaların reddedilen kısımları için diğer taraf yararına vekalet ücreti takdirinin gerekmemesine göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
    b-Tarafların tespit edilen ekonomik ve sosyal durumları, boşanmaya yol açan olaylardaki kusur dereceleri, paranın alım gücü, kişilik haklarına yapılan saldırı ile boşanma yüzünden zedelenen mevcut ve beklenen menfaatlerin kapsamı dikkate alındığında davacı yararına takdir edilen maddi ve manevi tazminat çoktur. Türk Medeni Kanununun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi ile Türk Borçlar Kanununun 50 ve 52. maddesi hükmü dikkate alınarak daha uygun miktarda maddi (TMK.md.174/1) ve manevi (TMK .md. 174/2) tazminat takdiri gerekir. Bu yönler gözetilmeden hüküm tesisi doğru bulunmamıştır
    c-Davacı yararına hükmedilen yoksulluk nafakasının boşanma hükmünün kesinleşmesinden itibaren geçerli olmak üzere tayini gerekirken, dava tarihinden başlatılması da usul ve yasaya aykırıdır.
    SONUÇ:Temyiz edilen hükmün yukarıda (2.) maddenin (b) ve (c) bentlerinde gösterilen sebeplerle BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu bölümlerinin ise yukarıda (2.) maddenin (a) bendinde gösterilen sebeple ONANMASINA, davacının katılma yoluyla temyiz itirazlarının yukarıda (1.) bentte gösterilen sebeple incelenmesine yer olmadığına, istek halinde temyiz peşin harcının yatıran davalıya geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi. 07.05.2015 (Perş.)

    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.