4. Ceza Dairesi 2018/6040 E. , 2019/1796 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Tehdit, hakaret
HÜKÜMLER : Mahkumiyet
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre, Anayasanın 40/2, CMK’nın 232/6 ve 34/2 ile 1412 sayılı CMUK’nın 310. maddeleri gereğince, kararda başvurulacak kanun yolu, süresi, mercii ve şeklinin kuşkuya yer vermeyecek şekilde açıkça gösterilmesi gerektiği halde, yasada bir hafta olarak düzenlenen temyiz süresinin, 15 gün olarak yanıltıcı şekilde gösterilmesi nedeniyle temyiz isteminin süresinde olduğu kabul edilerek dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede,
Sanığa yükletilen tehdit ve hakaret eylemleriyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemlerin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tiplerine uyduğu,
Cezaların kanuni bağlamda uygulandığı,
Anlaşıldığından,
1-Sanık hakkında tehdit eylemine ilişkin olarak ileri sürülen nedenler yerinde görülmemiş olmakla, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKMÜN ONANMASINA,
2-Sanık hakkında hakaret eyleminden kurulan hükümde ise;
Hakaret suçuna ilişkin özel hüküm olan ve daha lehe düzenleme içeren TCK"nın 129/1. maddesi yerine, TCK’nın genel tahrike dair 29. maddesinin uygulanmış ise de, 28.05.2013 tarihli bozma ilamında hakaret suçuna ilişkin olarak, 129. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağının tartışılması gerektiğinin belirtilmesi ve bozma sonrası verilen 24.04.2014 tarihli hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararda da uygulama maddesinin doğru bir uygulama ile TCK’nın 129. maddesi olarak belirtilmesi karşısında, hüküm açıklanırken TCK’nın 129. maddesi yerine, TCK’nın 29. maddesinin gösterilmiş olması,
Kanuna aykırı ve sanık ...’in temyiz iddiaları yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenle BOZULMASINA, 5320 sayılı Kanunun 8/1. madde ve fıkrası aracılığıyla 1412 sayılı CMUK’nın 322. maddesi uyarınca bu aykırılık, yeniden yargılama yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte bulunduğundan, temyiz edilen kararın açıklanan noktasının; “sanığın eylemi haksız tahrik altında işlediği anlaşılmakla cezanın 5237 sayılı TCK’nın 29/1 maddesi gereğince takdiren 1/3 oranında indirimi” ibaresi çıkarılarak yerine “sanığın eylemi haksız tahrik altında işlediği anlaşılmakla cezanın 5237 sayılı TCK’nın 129/1 maddesi gereğince takdiren 1/3 oranında indirimi” ibaresinin eklenmesi biçiminde DÜZELTİLMESİNE ve başkaca yönleri Kanuna uygun bulunan hükmün bu bağlamda ONANMASINA, 12/02/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
