23. Hukuk Dairesi Esas No: 2018/2119 Karar No: 2020/4017 Karar Tarihi: 03.12.2020
Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2018/2119 Esas 2020/4017 Karar Sayılı İlamı
23. Hukuk Dairesi 2018/2119 E. , 2020/4017 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi
Taraflar arasındaki menfi tespit davasının bozma ilamına uyularak yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne yönelik verilen hükmün süresi içinde davalı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü. - K A R A R - Davacı vekili, müvekkili ile davalı şirket arasında imzalanan "Sistem Kullanım Anlaşması"nın 30.06.2010 tarihinde revize edildiğini, davalı şirketin müvekkiline gönderdiği ceza faturasında belirtilen ihlâlin aylık periyotlar dikkate alındığında gerçekleşmediğini, ceza-i şart uygulanabilmesi için kullanıcıya yazılı bir uyarıda bulunulması ve makul bir süre tanınmasının zorunlu olduğunu ileri sürerek, müvekkilinin borçlu olmadığının tespitini, borçlu olduğu kanaatine varılır ise fahiş ceza faturasının tenkisini talep ve dava etmiştir. Davalı vekili, davanın reddini istemiştir. Mahkemece, ihlâl sebebiyle ceza-i şart uygulanabilmesi için ihtarın şart olduğu gerekçesiyle davanın kabulüne dair verilen karar davalı vekilinin temyiz istemi üzerine Dairemizin 27.05.2015 tarih ve 2014/4612 E.,2015/3958 K.sayılı ilamıyla revize edilen sistem kulanım anlaşmasında, uyarı koşulunun yer almadığı, uyarı koşulu arayan Bağlantı Anlaşması ile bu koşulu aramayan 07.06.2012 tarihli anlaşmanın hangisinin ihlâl edildiğinin tespiti, buna göre uyarı koşulunun gerekip gerekmediği hususlarında rapor alınıp sonucuna göre bir karar verilmesi gerektiği belirtilerek bozulmuştur. Mahkemece, bozma ilamına uyularak yapılan yargılama sonucunda iddia, savunma, dosya kapsamı ve benimsenen bilirkişi raporuna göre, davacı kullanıcının bağlantı anlaşması açısından anlaşmanın 5/c-6 maddesini ihlal etmesi sebebiyle fatura dönemlerinde geçerli mevzuatta tanımlanan sınır değerlerini aştığı, dava konusu değerlerin oluştuğu ancak revize edilen sistem kullanım anlaşmasında uyarı ve süre verilme şartı kaldırılmamış olsa dahi bağlantı anlaşmasının 16. maddesi uyarınca ilgili mevzuat ve bağlantı anlaşması hükümlerinden birinin ihlal edilmesi halinde ceza uygulanabilmesi için davalı tarafça uyarı yapılması ve ihlalin ortadan kaldırılması için süre verilmesi gerektiği halde somut olayda davalının davaya konu ceza faturasından önce uyarı yapmadığı ve ihlali ortadan kaldırması için süre vermediği gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiştir. Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir. Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı doğrultusunda inceleme yapılıp hüküm verilmiş olmasına, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına, bozmanın kapsamı dışında kesinleşmiş olan yönlere ilişkin temyiz itirazları incelenemeyeceğine ve özellikle mahkemece fazla harç alınması halinde ilgili tarafın başvurusu üzerine herzaman iade veya mahsup kararı verilmesinin mümkün bulunmasına göre davalı vekilinin temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edenden alınmasına, karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere 03.12.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.