Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/10016 Esas 2021/2418 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK"nın 85/1, 22/3, 62, 53/1-2-3, 53/6, 63. maddeleri gereği mahkumiyet

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine incelenen dosya kapsamına göre sanık müdafinin ceza miktarına ilişkin temyiz itirazlarının reddine; ancak;
Sanık idaresindeki kamyonetle, gündüz vakti, meskun mahalde, bölünmüş asfalt kaplama yolda seyrederken, dört yönlü kontrollü kavşağa geldiğinde, aracının sol ön kısmıyla, gidiş yönüne göre sağdan sola doğru karşıdan karşıya geçmekte olan yayaya çarpmasıyla, sanığın kavşağa gelmesine karşın hızını azaltmayarak, tali kusuruyla bir kişinin ölümüne sebebiyet verdiği olayda;
Dairemizin yerleşik içtihatlarına göre, olay anındaki hızın, azami hız sınırının iki katı veya daha fazla olduğunun tespit edilmesi halinde bilinçli taksir koşullarının oluştuğunun kabul edildiği, somut olayda ise sanığın hız sınırını iki katından fazla aştığına ilişkin bir tespitin dosya içerisinde yer almadığı anlaşıldığından TCK’nın 22/3. maddesi uyarınca bilinçli taksir hükümlerinin uygulanmasına karar verilmek suretiyle sanık hakkında fazla ceza tayini,
Kabule göre de;
Taksirli suçlarda TCK"nın 53/1-2-3. maddelerinde düzenlenen hak yoksunluklarının sanık hakkında uygulanamayacağının gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden 5320 sayılı kanunun 8/1.maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca hükmün isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 09/03/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.