MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen menfi tespit davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın kısmen kabulüne yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili dilekçesinde; davalı kurum tarafından kaçak kullanım nedeniyle tahakkuk ettirilen 47246,50 TL bedeli kabul etmediklerini, yapılan bu tespitin hatalı olduğunu belirterek davalı kurum tarafından istenilen 47.246,50 TL den borçlu olunmadığının tespitini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili yapılan tahakkukun usul ve yasaya uygun olduğunu beyanla davanın reddini talep etmiştir.
Mahkemece; davacının "kısmen kabulüyle ; davacının toplam 47.246,50 TL olarak talep edilen borç miktarından 37.993,53 TL borçlu olmadığının tespitine, fazlaya ilişkin talebinin reddine, karar verilmiş; hüküm davalı vekilince temyiz edilmiştir.
Davalı vekili 28.08.2015 tarihinde tebliğ edilen hükmü ; 14.09.2015 tarihinde temyiz etmiştir. HUMK.nun 437.nci maddesine göre temyiz süresi geçmiş olduğundan 01.06.1990 gün ve l989/3 E, l990/4 K.sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme kararı uyarınca davalı vekilinin temyiz isteminin süreden REDDİNE, peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 6100 sayılı HMK"nun geçici madde 3 atfıyla 1086 sayılı HUMK"nun 440.maddesi gereğince kararın tebliğinden itibaren 15 günlük süre içerisinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 30.03.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.