1. Ceza Dairesi Esas No: 2014/5053 Karar No: 2015/4175 Karar Tarihi: 29.06.2015
Kasten öldürmeye teşebbüs - 6136 sayılı Kanuna muhalefet - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2014/5053 Esas 2015/4175 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık bir kişiyi kasten öldürmeye teşebbüs ettiği ve kanuna muhalefet ettiği gerekçesiyle mahkeme tarafından cezalandırıldı. Sanığın mağdurun sağ kolundan vurduğu ve TCK'nun 35. maddesi uyarınca 9-15 yıl arasında hapis cezası alabileceği ancak, alt sınırdan ceza verildiği belirtilmiştir. Müdafinin savunmaları reddedilmiştir. Zorunlu müdafii ücretinin Adalet Bakanlığı bütçesinden karşılanacağı ve sanıktan alınamayacağı belirtilmiştir. Ayrıca, verilen yargılama giderleri toplamı \"28 TL\" olarak değiştirilmiştir. Kanun maddeleri: TCK'nun 35. maddesi, 6136 sayılı kanun.
1. Ceza Dairesi 2014/5053 E. , 2015/4175 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : Ağır Ceza Mahkemesi SUÇ : Kasten öldürmeye teşebbüs, 6136 sayılı Kanuna muhalefet
1) Sanık .... hakkında 6136 sayılı Kanuna aykırılık suçundan verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararına yönelik müdafiinin itirazının mahallinde incelendiği anlaşılmakla, temyiz incelemesi dışında bırakılmıştır. 2) Sanık ...."un, tabancayla ateş ederek mağdur ...."i sağ kolundan isabetle yaraladığı anlaşılmakla, teşebbüs nedeniyle 9 yıldan 15 yıla kadar hapis cezası öngören TCK’nun 35. maddesi ile uygulama yapıldığı sırada meydana gelen zarar ve tehlikenin ağırlığı birlikte değerlendirilerek alt ve üst sınırlar arasında makul bir ceza yerine sadece hiç isabet bulunmayan hallerde uygulanabilecek şekilde alt sınırdan ceza tayin edilmesi, aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır. 3) Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık...."un mağdur ...."i kasten öldürmeye teşebbüs suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç niteliği tayin, cezayı azaltıcı takdiri indirim sebebinin niteliği takdir kılınmış, savunmaları değerlendirilip inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümde eleştiri ve düzeltme nedenleri dışında isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafiinin atılı suçun oluşmadığına, suç vasfına yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, Türkiye Cumhuriyeti Anayasası"nın 90. maddesi son fıkrası ve Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesinin 6/3-c maddesi uyarınca, 5271 sayılı CMK"nun 150, 234 ve 239. maddeleri ile 5320 sayılı Kanunun 13. maddesine dayanılarak hazırlanan Ceza Muhakemesi Kanunu Gereğince Müdafii ve Vekillerin Görevlendirilmeleri ile Yapılacak Ödemelerin Usul ve Esaslarına İlişkin Yönetmeliğin 8. maddesi gereğince, baro tarafından görevlendirilen zorunlu müdafii ücretlerinin sanıktan alınmasına hükmedilemeyeceği, bu ücretlerin Adalet Bakanlığı bütçesinde bu amaçla ayrılan ödenekten karşılanacağı ve bizzat zorunlu müdafiiye ödenecek ücret hususunda yargılamayı yapan mahkeme tarafından bir karar verilemeyeceği gözetilmeksizin, zorunlu müdafii ücretinin; a) Hazine"den tahsiliyle sanık müdafiine verilmesi, b) Ayrıca sanıktan tahsiline karar verilmesi, Kanuna aykırı ise de, bu hususlar yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, hüküm fıkrasının 3 nolu bendinin tümüyle çıkarılmasına ve 6 nolu bendindeki yargılama giderleri toplamının “28 TL” olarak değiştirilmesine karar verilmek suretiyle (DÜZELTİLEN) hükmün tebliğnamedeki düşünce gibi (ONANMASINA), 29/06/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.