MAHKEMESİ :Sulh Ceza Mahkemesi
SUÇ : Aile hukukundan doğan yükümlülüğün ihlali
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre ve sanığın kovuşturma aşamasındaki beyanında eşine ve çocuklarına ayrı bir ev açtığını, masraflarını karşıladığını belirtmişse de; katılanın ihtiyaçlarının ailesi tarafından karşılandığına yönelik anlatımının, soruşturma aşamasında dinlenen tanık ....’un beyanı ile de sabit olduğu, ayrıca Reyhanlı Asliye Hukuk Mahkemesi’nin 2010/624 esas, 2012/310 sayılı dava dosyasının incelenmesinde, tarafların boşandıkları ve katılanın anlatımlarını destekler nitelikte tanık beyanlarının bulunduğu anlaşılmakla, teliğnamedeki bozma düşüncesine iştirak edilmeyerek dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Sanığa yükletilen aile hukukundan doğan yükümlülüğün ihlali eylemiyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerin ve bu eylemin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu,
Anlaşılmış ve ileri sürülen başkaca temyiz nedenleri yerinde görülmediği gibi hükmü etkileyecek oranda hukuka aykırılığa da rastlanmamıştır.
Ancak;
a- Sanık hakkında hükmedilen hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesi sırasında, CMK"nın 232/6. maddesine aykırı olarak TCK’nın 50/1-a madde ve fıkrasının belirtilmemesi,
b- 18/06/2014 tarih 6545 sayılı Kanunun 81. maddesi ile değişik 5275 sayılı Kanunun 106/3 maddesine göre, sanıklar hakkında hükmolunan adli para cezalarının hapse çevrilemeyeceğinin gözönüne alınması zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş ve sanık ...’ın temyiz iddiaları bu nedenle yerinde ise de, bu aykırılık, yeniden duruşma yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte olduğundan, temyiz edilen kararın açıklanan noktaları tebliğnameye aykırı olarak, 5320 sayılı Kanunun 8/1. madde ve fıkrası aracılığıyla 1412 sayılı CMUK"nın 322. maddesi uyarınca, hüküm fıkrasının 4. parağrafının başına "Sanık hakkında hükmedilen kısa süreli hapis cezasının sanığın kişiliğine, sosyal ve ekonomik durumuna göre TCK"nın 50/1-a maddesi gereğince adli para cezasına çevrilmesine" ibarelerinin yazılması ve aynı parağrafın sonunda yer alan “adli para cezasını ödemediği takdirde kalan cezanın 5275 Sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Yasa’nın 106/3 maddesi uyarınca hapse çevrilmesine” şeklindeki kısmın çıkarılması suretiyle HÜKMÜN DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 08/02/2017 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.