.. vekili avukat ... ile 1-..., 2-...Ltd. Şti, 3-..., 4-... Müt. Taş. Tic. Ltd. Şti., 5-... İnş. Tic ve San. Ltd. Şti, 6-...Teknolojileri San. ve Tic. A.Ş. aralarındaki dava hakkında ... 6. Asliye Hukuk Mahkemesinden verilen 20/11/2015 tarih ve 2014/84-2015/493 sayılı hükmün davacı avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşuldu.
KARAR
Davacı, davalı şirketler ile imzalanan hizmet sözleşmeleri gereği çalıştırılan dava dışı işçi ..."ya yapılan icra takibi sonucu ödediği 6.790,46 TL"nin davalılardan tahsiline karar verilmesini istemiş, davalılar davanın reddini dilemişler, mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiş, verilen karar davacı tarafından temyiz edilmiştir.
14.7.2004 günlü ve 5219 sayılı yasa ile HMK"nun 362. maddesindeki temyiz ile ilgili parasal sınır 1.000.000.000 TL, 5236 sayılı yasanın 19. maddesi uyarınca 1.1.2015 tarihinden itibaren 2.080,00 TL"ye çıkarılmıştır. Anılan yasada derdest davalar yönünden ne şekilde uygulanacağı yönünde açık bir uygulama hükmü bulunmamakta ise de Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 23.2.2005 gün ve esas 2005/13-32, karar 2005/85 sayılı kararı uyarınca yerel mahkemelerce kurulan hükümlerin temyizinin ve temyiz incelemesi sonucunda Yargıtay daireleri ya da Hukuk Genel Kurulunca verilen kararlara karşı karar düzeltme yoluna gidilmesi durumunda temyiz ya da karar düzeltme istemi hangi karara yönelik ise, o karar tarihinde yürürlükte bulunan kanun hükmünün esas alınacağı belirtilmiştir. Mahkemece reddedilen ve davacı tarafından temyiz edilen miktar karar tarihi itibariyle 677,75 TL olup, 2.080,00 TL"yi geçmediğinden HMK"nın 362.maddesi gereğince davacının temyiz hakkı bulunmamaktadır. O nedenle temyiz dilekçesinin reddine karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenle temyiz dilekçesinin REDDİNE, peşin alınan harcın istek halinde iadesine, HUMK’nun 440/III-1 maddesi uyarınca karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 16/01/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.