Esas No: 2021/14509
Karar No: 2022/10468
Karar Tarihi: 04.07.2022
Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2021/14509 Esas 2022/10468 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme, çocuk suçlu hakkında mala zarar verme suçundan açılan davada verilen hükümlerin temyiz edilemeyeceğine karar verdi ve temyiz istemi reddedildi. Nitelikli hırsızlık ve konut dokunulmazlığının ihlali suçlarından verilen hükümler ise süresi dolmuş olduğu için bozuldu ve davalar düştü. Kanun maddeleri olarak ise, adli para cezasının doğrudan hükmolunması hakkında 6217 sayılı Yasa'nın 26. maddesi, Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'a eklenen geçici 2. madde, nitelikli hırsızlık suçu için 5237 sayılı TCK'nın 142/1-b ve 31/3 maddeleri, konut dokunulmazlığının ihlali suçu için ise 5237 sayılı TCK'nın 116/1, 119/1-c ve 31/3 maddeleri gösterilmiştir.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Nitelikli hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme
HÜKÜMLER : Mahkumiyet
Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
I-Suça sürüklenen çocuk hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükme yönelik temyiz isteminin incelemesinde;
Doğrudan hükmolunan adli para cezasının miktar ve türüne göre; 14/04/2011 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 31/03/2011 tarih ve 6217 sayılı Yasa'nın 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'a eklenen geçici 2. maddesi gereğince doğrudan hükmolunan 3.000 TL dahil adli para cezasına mahkumiyet hükmünün temyizi mümkün olmadığından, suça sürüklenen çocuk müdafiinin temyiz isteminin CMUK'un 317. maddesi gereğince tebliğnameye uygun olarak REDDİNE,
II-Suça sürüklenen çocuk hakkında nitelikli hırsızlık ve konut dokunulmazlığının ihlali suçlarından kurulan hükümlere yönelik temyiz istemlerinin incelemesine gelince;
Suça sürüklenen çocuğa yüklenen ve 5237 sayılı TCK'nın 142/1-b, 31/3 ve 116/1, 119/1-c, 31/3. maddelerine uyan nitelikli hırsızlık ve konut dokunulmazlığının ihlali suçlarının gerektirdiği cezaların türü ve üst sınırlarına göre; aynı sayılı Yasanın 66/1-e, 66/2. maddelerinde belirtilen, 5 yıl 4 aylık asli zamanaşımı süresinin hüküm tarihi olan 21/01/2016 gününden inceleme tarihine kadar geçmiş bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, suça sürüklenen çocuk müdafii ve o yer Cumhuriyet Savcısının temyiz istemleri bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenle tebliğname gerekçesine aykırı olarak BOZULMASINA, bozma sebebi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığıyla 1412 sayılı CMUK'un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, 5271 sayılı CMK'nın 223/8. maddesi uyarınca suça sürüklenen çocuk hakkında açılan kamu davalarının zamanaşımı nedeniyle ayrı ayrı DÜŞMESİNE, 04/07/2022 tarihinde oy birliği ile karar verildi.
