Zimmet - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2013/4174 Esas 2014/9057 Karar Sayılı İlamı

5. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/4174
Karar No: 2014/9057
Karar Tarihi: 25.09.2014

Zimmet - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2013/4174 Esas 2014/9057 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık hakkında zimmet suçundan mahkumiyet hükmü verilmiş, ancak suçun işlendiği tarihlerde yaşanan zamanaşımı nedeniyle hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma ve resmi belgede sahtecilik suçlarından ceza verilememiştir. Bunun yanı sıra, sanığın zimmetinde olduğu kabul edilen paranın sadece belirli bir kısmı üzerinde suç işlendiği kabul edilerek, kanun maddeleri gerektiği şekilde uygulanmamıştır. Kanun maddeleri ise şu şekildedir:
- TCK'nın 53/1-a maddesi: yetkinin kötüye kullanılması suçunu tanımlar.
- TCK'nın 53/5. madde ve fıkrası: cezanın infazından sonra başlamak üzere, hükmolunan cezanın yarısından bir katına kadar yetkinin kullanılmasının yasaklanabileceği hükmünü içerir.
- TCK'nın 249. maddesi: kamu zararının oluşmaması, mağdurun zararının ödenmesi, pişmanlık gösterilmesi durumlarında cezanın ağırlaştırılmayabileceğini düzenler.
Hükmün bu kanun maddelerine uygun olmadığı gerekçesiyle bozulmasına karar verilmiştir.

5. Ceza Dairesi 2013/4174 E. , 2014/9057 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Zimmet
HÜKÜM : Mahkumiyet

İlk derece mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Sanık hakkında hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma ve resmi belgede sahtecilik suçlarından zamanaşımı süresi içinde işlem yapılması olanaklı bulunmuş, suç tarihinde ... 2. Noteri olan katılan ... hakkında denetim görevini ihmal suretiyle zimmete neden olma suçundan dolayı soruşturma evresinde tefrik edilerek fezlekeyle ... Bakanlığına gönderilen evrakın, temyize konu dosyayla birleştirilmesi zimmet suçu yönünden sonuca etkili görülmediğinden tebliğnamedeki (1) no"lu bozma görüşüne iştirak edilmemiş, suçun 5237 sayılı TCK’nın 53/1-a maddesindeki yetkinin kötüye kullanılması suretiyle işlendiği kabul edilmesine rağmen aynı Kanunun 53/5. madde ve fıkrası gereğince cezanın infazından sonra başlamak üzere, hükmolunan cezanın yarısından bir katına kadar bu hak ve yetkinin kullanılmasının yasaklanmasına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi karşı temyiz bulunmadığından bozma nedeni sayılmamış, yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre sair temyiz nedenleri de yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Sanığın zimmetinde olduğu kabul edilen 9.686 TL"nin 5.575 TL"lik kısmını, noterlikte yapılan işlemler karşılığında devlet adına tahsil edilen harç, damga vergisi, değerli kağıt bedeli ve KDV"nin oluşturduğu, zimmet fiilinin ancak bu paralar üzerinde işlenebileceği, kalan tutarın ise noter ..."ya ve ...Birliğine ait noterlik geliri ve ücretini oluşturup zimmete konu teşkil etmediği nazara alınarak suç tarihi olan 2008 yılı itibariyle sanık yararına TCK"nın 249. maddesinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 25/09/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.