Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2013/8497 Esas 2016/2392 Karar Sayılı İlamı

10. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/8497
Karar No: 2016/2392
Karar Tarihi: 23.09.2016

Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2013/8497 Esas 2016/2392 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sulh Ceza Mahkemesi'nde görülen davada sanık, kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan mahkum edilmiştir. Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen tedavi ve denetimli serbestlik tedbirinin infazı sırasında aynı suçu ikinci kez işlediği anlaşılan sanık hakkında ikinci bir dava açılmıştır. Ancak TCK'nın 191. maddesinin 5. fıkrasına göre, erteleme süresi zarfında uyuşturucu madde kullanılması veya bulundurulması durumunda ayrı bir soruşturma ve kovuşturma yapılması gerekmeyeceği belirtilmiştir. Bu nedenle ikinci davanın kovuşturma şartının ortadan kalkması sonucu davası düşmüştür. Karar bozulmuştur. Kanunlar: TCK'nın 191. maddesi ve CMK'nın 223. maddesi.

10. Ceza Dairesi 2013/8497 E. , 2016/2392 K.

"İçtihat Metni"

Mahkeme : Sulh Ceza Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ :
Kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde bulundurma suçundan ... Asliye Ceza Mahkemesi tarafından 29.11.2011 tarihinde 2011/305 esas ve 2011/411 karar sayılı kararı ile verilen tedavi ve denetimli serbestlik tedbirinin infazı sırasında sanığın ikinci kez aynı suçu işlediğinin anlaşılması karşısında; hükümden sonra 28.06.2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun"un 68. maddesi ile değiştirilen TCK"nın 191. maddesinin 5. fıkrasında öngörülen “Erteleme süresi zarfında kişinin kullanmak için tekrar uyuşturucu veya uyarıcı madde satın alması, kabul etmesi veya bulundurması ya da uyuşturucu veya uyarıcı madde kullanması, dördüncü fıkra uyarınca ihlâl nedeni sayılır ve ayrı bir soruşturma ve kovuşturma konusu yapılmaz” hükmü uyarınca, ikinci suçtan açılan bu davanın kovuşturma şartının ortadan kalkması nedeniyle, CMK"nın 223. maddesinin 8. fıkrası uyarınca davanın düşmesine karar verilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, diğer yönleri incelenmeksizin hükmün BOZULMASINA, 23.09.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.