MAHKEMESİ : ....
TARİHİ : 23/10/2015
NUMARASI : 2015/489-2015/766
DAVACI : A.. Ş..
VEKİLİ : Av. A.. K..
DAVALI : K.. A..
VEKİLİ : Av. M.. E..

Taraflar arasında görülen davada B Mahkemesi’nce verilen 23.10.2015 tarih ve 2015/489-2015/766 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkili ile davalı arasında servis taşımacılığı hizmeti verilmesi için sözleşme yapıldığını, müvekkilinin edimini yerine getirmesine rağmen davalının taşıma karşılığı fatura bedelini ödemediğini, bunun üzerine alacağın tahsili amacıyla davalı şirket aleyhine icra takibi başlatıldığını, davalının borca itirazı üzerine takibin durduğunu ileri sürerek itirazın iptaline, davalı şirketin %20 icra inkâr tazminatına mahkûm edilmesine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, taraflar arasında akdedilen 03/11/2014 tarihli personel taşımcılığı sözleşmesinin 21. maddesi gereğince davaya bakmakla yetkili mahkemenin İstanbul Mahkemeleri olduğunu savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, toplanan deliller ve tüm dosya kapsamına göre, sözleşme ilişkisi taraflar arasında çekişmesiz olup, sözleşmenin 21. maddesinde sözleşmeden kaynaklanan ihtilafların çözümünde İstanbul Mahkemelerinin yetkili olduğunun belirtildiği, yetki sözleşmesinin 6100 sayılı HMK"nın yürürlük tarihinden sonra yapıldığı göz önüne alındığında HMK"nın 17. maddesi gereğince davaya bakmakla yetkili mahkemenin İstanbul Mahkemeleri olduğu, dava şartı yokluğu nedeniyle davanın reddi gerektiği gerekçesiyle, dosyanın yetkili İstanbul A Mahkemesine gönderilmesine karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara kararın dayandığı deliller ile gerektirici sebeplere göre, davalı vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 01,50 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 12.01.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.